කිවුලේගෙදර පුංචි අලුත්බණ්‌ඩාර
පුලතිසිපුරයේ පහළ වූ මහ පැරකුම්බා රජුගේ පුරෝහිතයා ලෙස කටයුතු කළ කේවේසස්‌ථාන බණ්‌ඩාර සෘෂිතුමා කිවුලේ ගෙදර පරපුරේ ආදිතමයා ලෙස සලකනු ලබන අතර මෙතුමා රාවණා රජුගේ පුත්‍ර උපේන්ද්‍ර මිණි මණ්‌ඨක යුවරජුට දාව උපත ලැබීය. පසු කලෙක කේවේසස්‌ථාන රජු ලෙස කිරුළු පළඳින ලදී.
| උහුන් ජාත පුත්‍ර උපේන්ද්‍ර මිණි මණ්‌ඨක මන්ඨාචේන බලපති වී උහුන් ජාත පුතුරාක කේවේසස්‌ථ මණ්‌ඨක වායිමන කේවේසස්‌ථ රක්‌ඛ පදියම බලපති වී |
(උපුටා වරිග පූර්ණිකා පුස්‌කොල ග්‍රන්ථය)
විජයගේ පැමිණීමට පෙර කේවේසස්‌ථාන පරපුරේ පෙළපත වරිග පූර්ණිකාවට අනුව,
දකුණු ඉන්දියාවේ කොටස් ද ඇතුළත්ව, රාජ්‍ය පාලනයේ යෙදුණු රාවණ පරපුර ක්‍රමයෙන් පරිහානියට පත්ව විජයගේ ආක්‍රමණයෙන් පසු රාජ්‍ය උරුමය අහිමි වීමකට ලක්‌විය. නමුත් මහ පැරකුම්බා යුගයේ ඉතා ප්‍රබල වංශවත් මෙම පරපුර රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණය හැසිරවීමට ප්‍රබල දායකත්වයක්‌ ලබා දුන් අතර, මුළු මහත් ශ්‍රී ලංකාවම එක්‌සේසත් කළ මහ පැරකුම්බා රජුගේ අග්‍ර පුරෝහිතයා ලෙස කටයුතු කරන ලද්දේ කේවේසස්‌ථාන පරපුරෙන් පැවත ආ කේවේසස්‌ථාන බණ්‌ඩාර සෘෂිතුමා වන අතර, එතුමා කිවුලේගෙදර පරපුරේ වර්තමාන ආදිතමයා ලෙස සලකනු ලබයි. මහ පැරකුම්බා රජු පුලතිසි පුරය අගනුවර කර රාජ්‍ය විචාරන සමයේ ඉදිකළ යෝධ වාරි කර්මාන්තය වූ පරාක්‍රම සමුද්‍රය ඉදිකිරීමේ කර්තව්‍යය හා දිග්විජය කිරීමේ ප්‍රතිපත්තිය දක්‌වා රජුගේ චින්තනය ගොඩනංවන ලද්දේ අග්‍ර පුරෝහිත කේවේසස්‌ථාන බණ්‌ඩාර සෘෂිතුමාය.
මෙතුමාගේ පුත්‍ර ලංකාපුර කුමරු පැරකුම්බා රජුගේ යුද හමුදාපති ලෙස කටයුතු කළ අතර, දකුණු ඉන්දියානු කුළශේඛර නම් සොලී රජු මධුරාපුර පරාක්‍රම පඬි රජු සමඟ යුද්ධයක පැටලී සිටියේය. පඬිරජ පරාක්‍රමබාහු රජතුමාගේ පිහිට පැතූ අතර, මෙහිදී පරාක්‍රමබාහු රජතුමා මහා බලවත් ලංකාපුර සෙන්පතියා යටතේ ලංකාපුරගේ පුතුන් වූ දේව ලංකාපුර, සෝණ, ලංකාගිරි, ගෝකරණ, දණ්‌ඩනායත, ලෝක කේෂධාතු, කීර්ති කේශධාතු යන සෙන්පතියන් සමඟ විශාල හමුදාවක්‌ කුලශේඛර රජු පලවා හැරීම පිණිස යෑවීය. කුලශේඛර පඬි රජු මරා පඬිරට අල්ලාගෙන තිබූ අතර, පඬි රජුගේ වීර පණ්‌ඩු නම් එක්‌ පුත්‍රයෙක්‌ ජීවිතය බේරාගෙන පලාගොස්‌ සිටියහ. ලංකා සේනාව කලදිල්ල නම් ස්‌ථානය පළමුව අල්ලා ගත්හ.
ඉන් පසු ලංකාපුර සෙන්පතියා තම පරපුරේ ආදි ඉතිහාසයේ රාවණා පරපුරට කළ විනාශයේ පලිය ගනිමින් සොලී සේනාව නසා රාමේෂ්වරම් අල්ලා ගත්හ. එය සිහිවීම පිණිස රාමේෂ්වරම් තුන්දුක්‌තාල නම් ස්‌ථානයේ පරාක්‍රමපුර නම් නගරයක්‌ ඉදි කළහ. ලංකාපුර සෙනෙවියා දකුණු ඉන්දියාවේ චාරුකොට්‌ට, මාරුළුQප නම් පෙදෙස්‌ ඉන්පසු අල්ලා ගත් අතර, කCඳ්චකුටිය, කොලුරා, වීරගංග ප්‍රදේශය ද ලංකාවේ යටත් විජිත ලෙස පවරා ගත්හ. මෙහිදී මේ අසහාය රාවණ පුත්‍රයා තමාගේ පරපුරේ නාමය සිහිවීමට ලංකාපුර නමින් නගරයක්‌ ඉදිකොට සොලී බලය නසා දමමින් තවදුරටත් ඉදිරියට ගිය අතර, දෙවියා පට්‌ටන, බුද්දකංචකුඩිඩක නම් කුලශේකර රජුගේ සොලී බලකොටුව අල්ලාගෙන අවට ගම් 24 ක්‌ ගිනි තබා දන්තික නම් ස්‌ථානයේ කඳවුරු බැඳ ගත්හ.
මෙම සටන්වලදී සොලී සෙන්පතියන් පූ පණ්‌ඩියාන්ඩර, චෝල කෝනාර, යාදවරායන, විල්ලවරායන, කාලිංගරායර්, පංඩියරාය තෝන්දිය ආදීන් මරා දැමූ අතර, පසුව මහපැරකුම්බා රජුගේ නියෝගය පරිදි වීරපණ්‌ඩු කුමරා බේරාගෙන ලංකාපුර, වීරපණ්‌ඩු කුමරා වෙත පිළිගන්වන ලදී. මෙම පඬි රජු ලංකාව දෙසට හැරී දොහොත් මුදුන් තබා වැඳ නමස්‌කාර කර තම රාජ්‍ය ලබාදුන් පරාක්‍රමබාහු රජතුමාට ගෞරව කළහ. ඉන් නොනැවතුන ලංකාපුර සෙනෙවියා තම පරපුරේ අභිමානය නැවත ඇති කිරීමට මධුරාපුරය, ප්‍රබල සටනක්‌ කර අල්ලා ගත් අතර, මෙම සටන්වලදී ඉන්දියාවේ ත්‍රිණවේලියද සිංහල සේනාව විසින් අල්ලා ගත් අතර, තිරුපුත්තුරුවේ පටන් අමරාවතිය දක්‌වා පැමිණි ගමනේදී තුන් ගව්වක්‌ සතුරු මළකඳන්වලින් ගොඩගසා අමරාවතිය අල්ලාගත් ලංකාපුර සෙනෙවි එදා රැගෙන ගිය හමුදා සේනාංකයේ විශාලත්වය සැතපුම් 16 කි. ලංකාපුර සෙනෙවි අවසානයේ පඬි රටද කුලශේකරගේ රට ද ඇතුළුව පරාක්‍රමබාහු රජතුමා වෙනුවෙන් මෙම ප්‍රදේශයේ පාලකයා බවට පත් විය.
මෙසේ යටත් කරගත් ප්‍රදේශයන්ගේ පරාක්‍රමබාහු රජුගේ ලාංඡනය සහිත කාසි ව්‍යවහාරයට යොදවනු ලැබීය. විශාල ප්‍රදේශයක්‌ පරාක්‍රමබාහු රජු වෙනුවෙන් පාලනය ගෙනගිය ලංකාපුර චෝලයන්ගෙන් කාලිංගයන්ගෙන් මෙරටට සිදු වූ අතීත අපරාධයන්ට පලිගත් අතර, පරාක්‍රමබාහු රජුගේ අභාවයෙන් පසු රටේ ඇති වූ අස්‌ථාවර දේශපාලන වටපිටාව මත ගොඩනැගුණු කාලිංග බලය මෙරට කාලිංග වංශයට ගැතිකම් කළ නිශ්ශංක මල්ල වැනි කාලිංගයන්ට ලබාදෙන ලදී. ඉන් හෙළ බලය මෙන්ම දේශීය චින්තනය ද සහමුලින්ම බිඳ වැටී අවසානයේ කාලිංඝ මාඝ නමැති දරුණු ආක්‍රමණිකයා අතීතයේ පැමිණි රාම සුශ්‍රීව ප්‍රමුඛ වානර සේනාව සේ මහාපුලතිසිපුර ගිනිතබා ජාතියේ අවසාන ලේඛනාගාරය වූ පොත්ගුල් විහාරය ද හෙල ග්‍රන්ථද කඳු ගසා ගිනි තබන ලදී.
මහා පැරකුම්බා රජුට මහා පරාක්‍රම සමුද්‍රය සැදීමට එදා පුලතිසි සෘෂිවරයාට අයත් ඔසු උයන කේවේසස්‌ථාන බණ්‌ඩාර සෘෂිවරයා රජු වෙත පවරා දුන් අතර, නමුත් එයට ගෞරවයක්‌ ලෙස පුලතිසි ප්‍රතිමාවට පුද පූජා තබා පුලතිසි විහාරය ඉදිකර අසදෘස පිංකමක යෙදුණු මහපැරකුම්බා අධිරාජ්‍යයා කේවේසස්‌ථාන රාවණ පරපුරේ ජනප්‍රසාදය දිනාගන්නා ලදී. නමුත් මහ පැරකුම්බා රජුගෙන් පසු කේවේසස්‌ථාන පරපුර වෙත මෙරට ඇතැම් පාලකයන් දරුණු ව්‍යසනයක්‌ අත්කර දුන් අතර, කාලිංග මාඝ මෙම පරපුරට අයත් සියලු බලය අහෝසි කර දමන ලදී. රාවණ යුගයේ ලිපි ලේඛන, යක්ෂ වංශයේ ග්‍රන්ථ, බෞද්ධ හෙල අටුවා, ජ්‍යෙdතිෂය, යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර, ග්‍රන්ථ මෙන්ම රාවණ රජුගේ අත් අකුරු සහිත වෙද පොත් ද ගිනිතබා විනාශ කළ කාලිංඝ මාඝ විජයගෙන් පසු මෙරට අවශේෂ යක්ෂ වංශය සංහාරයේ යෙදුණු අතර, කේවේසස්‌ථාන බණ්‌ඩාර සෘෂිවරයාගේ පරපුර පසු කාලයේදී බණ්‌ඩාර වැද්දාගේ පරපුර ලෙස ප්‍රචලිත වීමට හේතු වූයේ මෙම දරුණු යක්ෂ සංහාරය විය. කන්ද උඩරට ස්‌වකීය අතීත නිජබිම වෙත පැමිණි මෙම පරපුරේ වර්තමාන ආදිතමයා කොනප්පු බණ්‌ඩාර රජුගේ සමයේදී නැවත රාජ්‍ය වරප්‍රසාදයට පාත්‍ර විය. එබැවින් මෙම පරපුර ඉන්පසු ඌවේ සියලු සටන්වලදී ප්‍රමුඛස්‌ථානය ගැනීමට සමත් විය.
කිවුලේගෙදර පරපුරට නොදෙවැනි ප්‍රබල ප්‍රභූ පවුල් සමඟ රටේ දේශපාලන කටයුතුවලදී ක්‍රියා කළ මෙම පරපුර සස රාජසිංහ රජුගේ යුගයේ දන්දෙනිවලවෙල සටනින් ලන්දේසීන් සමූහ ඝාතනය කළ දොන් කොස්‌මෝ විෙ-සේකර යුද මුදලිගේ පරපුර ඉමහත් ගෞරවයෙන් ඌවේ බදුල්ලේ රඳවා ගැනීමට කටයුතු කළ පරපුරකි.
ක්‍රි. ව. 1630 පැමිණි පරසතුරු උවදුරේ කොස්‌මෝ විඡේසේකර යුද මුදලි රජුට පක්‍ෂපාතී කරගත යුතු බවට යෝජනා කරන ලද්දේ කිව්ලේගෙදරය. රන්දෙනිවෙල සංග්‍රාමයේදී නොරොCඳ්Cඳගේ හිස කඳින් වෙන් කළ කොස්‌මෝ විජේසේකර යුද මුදලි එය රජුට තුටු පඬුරු ලෙස ලබා දී රාජ්‍ය වරප්‍රසාද ලබා ගන්නා ලදී. මෙම ප්‍රභූ රාවණ පරපුර ඌවේ රඳවා ගැනීමට කටයුතු කරන ලද්දේ බදුල්ලේ කටුගහ වලව්ව ඇතුළු නිරවුල් ගම්බිම් ප්‍රදානයට රජු පොළඹවන ලද්දේ ඌවේ කිවුලේගෙදරය.
| රන්දෙනිවෙලේ සටන ගැන ඌවේ ජනකවි කොස්‌මෝ විඡේසේකර මහ මුදලි තුමා උඩරට සිංහළුන් එකමුතු කළ උතුමා රන්දෙනිවෙලේ සතුරන් පෙති ගැසු කදිමා රාවණ කොඩිය දස්‌කම් පෙන්වූ උතුමා |
දොන් කොස්‌මෝ විඡේසේකර පරපුර හා කිවුලේගෙදර පරපුර 1818 සටනේදී කැප්පෙටිපොල නිලමේ හා ඇහැලේපොල නිලමේට සහයෝගය දීමට හේතුව දොන් කොස්‌මෝ විඡේසේකර යුද මුදලිතුමාගේ යුගයේ සිට රාවණ ධජයට ගරු කළ පරපුරු අතර ඇති වූ ජාතික සමගියේ ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙසය.
පොලොන්නරුවෙන් පසු කේවේසස්‌ථාන බණ්‌ඩාර සෘෂිතුමාගේ පරපුර නැවත මතුවන්නේ ඌව ප්‍රදේශයෙනි.
වර්තමාන වියළුව කන්ද කැටිය ප්‍රදේශය ආශ්‍රිතව තම නවාතැන තෝරාගත් අතර, එම ප්‍රදේශය අද දක්‌වා කිවුලේගෙදර ග්‍රාමය ලෙස ප්‍රචලිත විය. මෙතුමා අදත් වෙල්ලස්‌සේ කිවුලේගෙදර ග්‍රාමයේ දේවත්වයට පත්වූ කිවුලේගෙදර ඉහළ වලව්වේ දෙවියෝ ලෙස ප්‍රදේශවාසීන්ගේ ගෞරවයට පත් වේ. අති ප්‍රබල රහස්‌ යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර හා පරපුරෙන් පැමිණි සටන් ක්‍රමවේද පිළිබඳව මනා දැනුමකින් හෙබි මෙතුමාගේ සහාය ලබාගත් කොනප්පු බණ්‌ඩාර පසුව 1 විමලධර්මසූරිය ලෙස රජ භාවයට පත්වූයේ ඌවේ ජනාවාස ඇති කිරීමට පුරෝගාමී වූ කිවුලේගෙදර පරපුරේ සහයෝගයෙනි. පසුව ඉපැරැණි වාරි තාක්‍ෂණයෙන් හා විශ්මිත ජ්‍යෙdතිෂය මූලධර්ම සිද්ධාන්තයන්ගේ (චJද්‍ර සූර්ය සිද්ධාන්ත) භාවිතයෙන් මුළු මහත් ඌව දිස්‌ත්‍රික්‌කයම සාරවත් භූමියක්‌ බවට පත් කර ගත් හෙළයන් වෙල්ලස්‌ස හෙවත් වෙල් ලක්‍ෂයකින් සෑදී සරුසාර භූමිය රටේ ආර්ථික, දේශපාලන, සමාජීය, ආගමික කේන්ද්‍රස්‌ථානය බවට පත් කිරීමේ පුරෝගාමීන් බවට කිවුලේගෙදර පරපුර පත්විය. එබැවින් ලංකාවේ පෙර නොවූ විරූ ලෙස ඌව කරා පැමිණි රදල පවුල් ඌව වෙල්ලස්‌ස ස්‌වකීය නිජබිම බවට පත් කර ගන්නා ලදී.
1 වන විමලධර්ම රජුගේ පූර්ණ සහයෝගය මෙම පරපුර වෙත ලැබූ අතර, ඉන්පසු යුගයේ රටේ දේශපාලන යාන්ත්‍රණය හැසිරවීමේ බලය ඌවේ වැසියන් වෙත ලබා ගන්නා ලදී. එබැවින් පසු කාලීනව කන්ද උඩරට රාජ්‍යත්වයට පත් සියලු රජුන් ඌවේ කිවුලේගෙදර පරපුරේ සහයෝගය ලබා ගන්නා ලදී. එබැවින් කිවුලේගෙදර මහ දෙවියෝ කිවුලේගෙදර ඉහළ වලව්වේ දෙවියෝ. පහළ වලව්වේ දෙවියෝ, කිවුලේ දිසා බණ්‌ඩාර දෙවියෝ, කිවුලේගෙදර අප්පුහාමි දෙවියෝ, කඩවත් දෙවියෝa, අලුත් දෙවියෝ දේවත්වයට පත්ව අද දක්‌වා මහජන ගෞරවයට පත් කිවුලේගෙදර පරපුර ඌවේ ධජය ලෙස මයුරා යොදා ගන්නා ලදී. රාවණ රජුගේ රණ මයුර සංකේතය වලපනේ ධජය ලෙස අද දක්‌වා නොනැසී පවතී. එමෙන්ම කිවුලේගෙදර පරපුර මෙන් ඌවේ ව්‍යාප්ත වූ රාවණ රජුගේ ප්‍රබල යක්‌ ප්‍රජාව හේවාහැට කොත්මලෙ, වලපනේ යන දිස්‌ත්‍රික්‌කයන්ගේ ධජය ලෙස භාවිත කරන ලද්දේ ද රාවණ ධජය වීම මෙහි ඇති සුවිශේෂත්වයකි.
ඌවේ ජන කවි
| සක්‌ දෙවිඳුයි සඳ මත හා රුව ඇන්දේ සමන් දෙවිඳු බැබලේ සමනල කන්දේ ගැමුණු රජුයි සතුරනගේ බල බින්දේ රාවණ කොඩිය බැබලේ තලගල කන්දේ
සිව් හෙලයින් දස්‌කම් පෙන්වූ කොඩිය උඩරට රදල වරු පණසේ රැකි කොඩිය පෙරමුණු රැගෙන යමු රාවණ කොඩිය |
උපුටා ගැනීම (- ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රාග් ඓතිහාසික උරුමය
ආචාර්ය මිරැන්ඩෝ ඔබේසේකර
ඉතා ප්‍රබල පරපුරක්‌ ලෙස පැවැති මෙම පරපුරේ මීළඟ යුග පුරුෂයා බවට පත්වූයේ කිවුලේගෙදර පුංචි අලුත්බණ්‌ඩාර හෙවත් කිවුලේගෙදර මොහොට්‌ටාල වන අතර, රටේ බලගතුම රජුගේ රහස්‌ සේනාංකය වූ බිහිසුණු දරුණු වැදි හමුදාව මෙන්ම දක්‍ෂම රණකාමී සෙන්පතීන්ගේ නායකයා ද විය. වීර බූටාවේ රටේ රාල, කොහු කුඹුරේ රටේ රාල, ආදාවල මොහොට්‌ටාලය. අරුමා වැදි නායක මෙතුමාගේ අතිජාත මිත්‍රයෙක්‌ විය. ඉතා ධනවත්, බලවත් යුද ශිල්පයේ කෙල පැමිණි ඌවේ වීරයන්, රටේ බලයට පැමිණි ඕනෑම රජයක්‌ වෙත තම පක්‍ෂපාතී බව පළකළහ. එය ස්‌වකීය වංශයේ පැවැත්ම සඳහා අනුගමනය කළ ක්‍රමවේදය වූ අතර, අවාසනාවකට කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජුගෙන් පසු යුගය ද්‍රවිඩ සම්භවය ඇති හින්දු මතවාද කරපින්නාගත් හින්දු අන්තවාදය රටපුරා ව්‍යාප්ත කර වූ රජවරුන්ගේ කාල වකවානුවක්‌ විය. ඉතා ප්‍රබල ලෙස පෙර කිසි කලෙකත් නොවූ විරූ ලෙස හින්දු දේව සංකල්පය මෙරට මුල් බැසගත් මේ යුගය ජාතික වීරයන් පරපුරට ජාතියට අද්විතීය සේවයක්‌ කළවුන් පිදීමේ ඉපැරැණි හෙළ සභ්‍යත්වයෙන් බැහැරව (උදා - වැදි ජනයාගේ මළවුන් පිදීමේ චාරිත්‍රය) යක්ෂ ගෝත්‍රයේ නෑ යකුන් පිදීම හෙවත් ප්‍රදේශ භාර අසහාය යුග පුරුෂයන් දේවත්වයෙන් වන්දනා කිරීමේ චාරිත්‍රයෙන් බැහැර වී මිථ්‍යාදෘෂ්ඨ§ක දේව සංකල්පයෙන් සමාජය වෙලා ගන්නක්‌ බවට පත්වී තිබිණි.
නමුත් අද දක්‌වා ඌවේ මහජන වන්දනාවට පත්වන්නේ ප්‍රදේශවාසී ආදි යුග පුරුෂයන් වීම ජාතියේ වාසනාවකි. (උදා කීර්ති බණ්‌ඩාර, රජු බණ්‌ඩාර, කිවුලේගෙදර පුංචි අලුත්බණ්‌ඩාර. කිවුලේ ගෙදර අප්පුහාමි බණ්‌ඩාර) මුළු මහත් රාජ්‍ය තන්ත්‍රයම හින්දු දේව වාදය කරපින්නා ගැනීමත් සමගම බෞද්ධයන්ට මෙන්ම මෙරට රාවණා පරපුරට ඇති බලතල අහෝසි වීම තුළ රජු හා උඩරට රදලයන් අතර දැවැන්ත දේශපාලන අස්‌ථාවරභාවයක්‌ ඇති වීමට සිංහලේ අවසන් රජු වූ ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජුගේ ක්‍රියා කලාපය ඉවහල් විය. මින් ලංකාවේ කන්ද උඩරට රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණය කොටස් ගණනාවකට බෙදී ගියහ.
මෙම අසමගියේ ප්‍රතිඵල ඉංග්‍රීසීන් විසින් ජෝන් ඩොයිල් නම් රහස්‌ ඔත්තුකරු මගින් වඩා නිවැරැදිව ලබාගෙන එංගලන්ත අධිරාජ්‍ය 1803 දී ලැබූ දරුණු පරාජයේ පිළිගැනීම උඩරට රාජ්‍යයේ සිංහල බෞද්ධ ප්‍රධානීන්ගේ සහයෝගයෙන් 1815 ලක්‌දිව ගිවිසුමකින් පවරා ගන්නා ලදී. මේ සඳහා බලපෑ ප්‍රධාන හේතු සාධකය වූයේ අතිදක්‍ෂ හමුදා ප්‍රධානියා වූ ලෙව්කේ දිසාවේ ඉතාමත්
අත්තනෝමතික ලෙස ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජු විසින් මරා දැමීම නිසා පිළිමතලාවේ, ඇහැලේපොල, කැප්පෙටිපොල වැනි උඩරට රදළ ප්‍රධානීන්ගේ බලවත් විරෝධය මතුවීම තුළිනි. නමුත් මේ සියල්ල දෙස උපේක්‍ෂා සහගතව අසරණව බලා සිටි මේ රටේ දේශපාලනය ආර්ථික බලවේගය මෙහෙය වූ ඌවේ ජන ප්‍රධානීන් දෙවන පෙළ නායකත්වය රටේත්, ජාතියේත් අනාගත විනාශය මනා ලෙස අවබෝධ කර ගත්තද, කිව්ලේගෙදර මොහොට්‌ටාල දේශපාලන අධිකාරිය තමා වටා ගොඩනගා ගැනීමට සමත් විය. රාවණ රජුගේ වාත රිය නැවතූ වාරියපොල විහාරයෙන් (වර්තමාන ශ්‍රී සුමංගල පිරිවෙන් විහාරය) බිහි වූ සංඝ පීතෲවරයකු වූ යක්ෂ ලේ ඇති වාරියපොල ශ්‍රී සුමංගල හිමියන් පරපුරේද, ජාතියේද ගෞරවය වෙනුවෙන් ඉංගී්රසි ධජය බිඳ දමා සිංහල ධජය එසවීමෙන් ඉංග්‍රීසීන් වෙත පළමු වෙඩි මුරය හෙවත් රතු එළිය දල්වනලදී. ඉතා සූක්‌ෂම ලෙස සිංහල රදළ ප්‍රධානීන්ගේ සහයෝගය ලබාගත් කිවුලේගෙදර මොහොට්‌ටාලයට මුල් අවස්‌ථාවේම මොල්ලිගොඩ වැනි ප්‍රභූවරු ඉංග්‍රීසින් දැනුවත් කිරීම නිසා ඉංග්‍රීසි ඔත්තුකරුවෙකු වූ කන්ද කැපුගම උන්නැහේ නමැත්තෙකු ගේ ඝාතනයට වග උත්තරකරු කර, අත්අඩංගුවට පත් කරන ලදී. මහනුවර මඟුල් මඩුවේ විභාගයට ප්‍රථම උඩරට රදළ ප්‍රධානීන්ගේ අනුග්‍රහය මත සිරගෙය බිඳ දමාගෙන කිවුලෙ ගෙදර මොහොට්‌ටාල පලායන ලදී. අවසානයේ මොණරාගල මාරගල රහස්‌ ගුහාවේ රාවණ දේවාලය වෙත පැමිණි මෙම අභීත රණවිරුවා තම පුරපුරේ අය පමණක්‌ වන්දනාමාන කරන වීර රාවණ අවතාර පූජාව නම් පූජාවක්‌ සිදුකොට ඇත.. (මේ සඳහා භාවිත කළ තල්පත පුස්‌කොළ ශ්ලෝක අද දක්‌වා නොනැසී පවතී.)
| ඔං රාවණ සිද්ධිං සිද්ධි බල වරම්, ඕං සූර්යය පුත්‍රය නම ම් |
ශිවා ලි�ත පුස්‌ථකය (අමරකෝන් බස්‌නායක මුදියන්සේලාගේ ජයසේකර බණ්‌ඩාරගේ අත් පිටපත)
බුටාවේ රටේ රාල හා කිවුල්ගෙදර පුංචි අලුත් බණ්‌ඩාර පමණක්‌ මෙම පූජාවම භාවිත කළ ඉපැරැණි රාවණ ප්‍රතිමාව කාලීනව ජෝන් ඩොයිල් විසින් පැහැරගෙන එංගලන්තයට භාරදුන් බව පැවැසේ. අපගේ පර්යේෂණ තුළින්ද මෙම රාවණ ප්‍රතිමාව දැනට එංගලන්තයේ[[ බැලංකැස්‌ටර් කෞතුකාගාරය[[යේ තැන්පත් කර ඇත. මෙහි සබරගමුවේ වෙස්‌ ඇඳුම පැහැදිලිව හඳුනාගත හැක. ('වගකිය යුත්තෝ මෙහි අපට ඇති අයිතියේ අනන්‍යතාව සහතික කර ලංකාවට ගෙන ඒමට කටයුතු කළ යුතුය',)
මාරගල රාවණ පූජාවෙන් පසු කිව්ලේගෙදර පුංචි අලුත් බණ්‌ඩාර හා බූටාවේ රටේ රාලගේ ප්‍රධානත්වයෙන් ඉපැරැණි යක්ෂ වංශයේ ජනපදයක්‌ වූ විල්බාව ග්‍රාමයේ වර්තමාන විල්බාව රජමහා විහාරය භූමියේ පැවිදි වෙස්‌ දැරූ විල්බාව මුදියන්සේ භික්ෂු වෙස්‌ ගන්වා රුහුණු මහ කතරගම දේවාලයට කැඳවා පැවිදි වෙස්‌ හරවා කතරගම හා සියඹලා දේවාලයන්හි කතරගම දෙවියන් වෙත බාරවී කතරගම දිය බෙත්මේගේද සහයෝගයෙන් රහස්‌ රාජාභිෂේකයක්‌ සිදුකරන ලදී. 1818 දක්‌වා කතරගම දේවාලයේ පරිපාලනය සිංහලයන් සතු වූ අතර, ඉංග්‍රීසීන් 1818 න් පසු මෙහි පාලනය ද්‍රවිඩයන් සතු කරන ලදී. අනතුරුව අරුමා වැදි රජුගේ 4000 ක පමණ වැදි හමුදාවක්‌ සමග වෙල්ලස්‌ස කරා පැමිණි කිව්ලේගෙදර පුංචි අලුත් බණ්‌ඩාර බ්‍රිතාන්‍ය හිරු නොබසිනා අධිරාජ්‍යට විරුද්ධව යුද ප්‍රකාශ කළහ. (බිබිලේ වැදි හමුදාව එකල ලොව සිටි ප්‍රබලම ගරිල්ලා භටයන් වූ අතර, ස්‌ථිර වාසස්‌ථාන නොපැවතී ඔවුන් වනාන්තර සටන් වලදී හා උපක්‍රමශීලී ගරිල්ලා ප්‍රහාරයන් හි ලොව සිටි අති දක්‍ෂයන් බව නොරහසකි.) මේ දක්‌වා විල්බාවේ මුදියන්සේගේ සත්‍ය ඉතිහාසය හෙළිවී නොමැත. මන්ද යත් ඉංග්‍රීසින් සතු ලේඛන පමණක්‌ පරිශීලනය කර ඉතිහාසය රචනා කර ඇති බැවිනි.
බූටාවේ රටේ රාළ යනු ලංකා හමුදාවේ අද්විතීය රණශූරයා වූ අතර, මෙතුමා භාවිත කළ පැරණි දුන්නට අදටද 05 දෙනකුටවත් දුනුදිය දැමිය නොහැක. මෙයද අද දක්‌වා නොනැවසී පවතී. මෙලෙස ආරම්භ වූ සිංහලේ නිදහස් සටන මැඩ පැවැත්වීම සඳහා ඉංග්‍රීසින් කිවුලේ ගෙදර පරපුර සමග අමනාපව පරගම්මන ගම්මානයේ මුස්‌ලිම් වැසියන්ගේ සහයෝගය ලබා ගැනීමට අදහස්‌ කළ බව වෙල්ලස්‌සේ සුදු හරක්‌ගාලේ මුහන්දිරම්කම හඡ්ජි මරික්‌කාර් නම් මුස්‌ලිම් ජාතිකයෙකුට දීමෙන් තහවුරු වේ. විජාතික මුස්‌ලිම් ගම්මානයක්‌ වූ පරගම්මන කිවුලේගෙදර පරපුරේ අප්පුහාමි බණ්‌ඩාර නම් ප්‍රධානියා මුස්‌ලිම් කන්‍යාවක්‌ විවාහ කර ගැනීමට දැරූ උත්සාහයේදී වස දී මරා දමන ලදී. ඉන් ඌවේ සිංහලයන් හා මුස්‌ලිම් ජාතිකයන් අතර බලවත් විරෝධයක්‌ ඇති වී තිබූ අතර, අදත් මුස්‌ලිම් ජාතිකයන් කිවුලේගෙදර අප්පුහාමි බණ්‌ඩාර සොහොනට වන්දනා මාන කරනු ලබන අතර, කන්දකැටියේ සිංහලයන් එතුමා දේවත්වයෙන් වන්දනාමානයට පාත්‍ර කරයි. (මේ සඳහා ඉදිකළ ගම්භාර දේවාලයක්‌ පවතී.) නව තනතුරෙන් උද්දාමයට පත් හඡ්ජි මරික්‌කාර් ප්‍රමුඛ මුස්‌ලිම් ජාතිකයන් වෙල්ලස්‌සට පැමිණි විගස කිවුලේගෙදර මොහොට්‌ටාලගේ අත්අඩංගුවට පත්විය.
ඉතා කෲර වද හිංසාවට ලක්‌ කිරීමෙන් පසු ඉංග්‍රීසීන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටි හඡ්ජි මරික්‌කාර් කිවුලේ ගෙදර දිසාවේ විසින්ම කුළුගෙඩි පහරින් මරා දැමූ අතර, ඉන් බදුල්ලේ ඒජන්ත ලෙස කටයුතු කළ ඉංග්‍රීසි ජාතික විල්සන් බලවත් කෝපයට පත් විය. ඉංග්‍රීසි භටයන් පිරිවරා ගත් විල්සන්ද බදුල්ලේ සිට වෙල්ලස්‌ස බලා පැමිණි ගමනේදී කිවුලේගෙදර දිසාවේගේ සෙබළුන් හා බූටාවේ රටේ රාළගේ ප්‍රහාරයෙන් පුරාණ ඊතණවත්ත දේවාලය අසලදී මීටර් 1000 දුර සිට එල්ල කරන ලද හී පහරින් මැරී වැටුණුq විල්සන්ගේ හිස කඳින් ඉවත් කර වැදි නායක අරුමා ඇතුළු පිරිසට ලබාදෙන ලදී. විල්සන් මැරී වැටුqනු ස්‌ථානයේ බදුල්ල මාර්ගයේ ඉංග්‍රීසි ජාතිකයන් 1918 දී ස්‌මාරකයක්‌ ඉදිකළ අතර එය අද දක්‌වා පවතී. කිවුලේ ගෙදර, විල්සන් ගේ හිස ඉවත්කළ කිරිච්චියද, ඉංග්‍රීසි හමුදා භටයන් 197 කගේ හිස ඉවත් කළ කිරිච්චියද අද දක්‌වා පවතී. (නැලිගම ශෛලාශනාරාමය - රාගම)
කඳින් වෙන්කළ හිස ඊතණවත්ත පත්තිනි දේවාලයේ ගසක එල්ලා වැදි භටයින් විසින් එයට හී පහරවල් එල්ල කර රිටක ගසන ලද අතර, වැද්දන්ගේ මෙම ක්‍රියාව දේව කෝපයක්‌ ලෙසත්, ඉන් ඌව විනාශ වූ බවත් ඇතැම් ඌවේ පැරැන්නන් විශ්වාස කරයි. ඌවේ පාලකයා ලෙස කටයුතු කළ විල්සන්ගේ ඇද වැටීමෙන් ඉමහත් බියට පත් බ්‍රවුනින් ප්‍රමුඛ බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යවාදීන් නිදහස් සටන අඩපණ කිරීමේ අරමුණින් කැප්පෙටිපොල දිසාවේ ඌවේ දිසාවේ ලෙස පත්කර සිංහල හමුදාවත් සමග එවන ලදී. නමුත් අලුපතදී අභීත ඌවේ කිවුලේගෙදරගේ හමුදාවට එකතු වූ කැප්පෙටිපොල නිලමේ අවසානයේ කිවුලේගෙදරගේ මග පෙන්වීමෙන් සිංහලේ නිදහස් සටනේ හමුදාපති ධුරයට පත් කර ගන්නා ලදී. ඉන් ඉමහත් උද්දාමයට පත් ඌව වෙල්ලස්‌ස ජනයා දහස්‌ ගණනින් අභීතව ලක්‌දිව රජුගේ පක්‍ෂයට එකතු වූ අතර, උඩරට රදලයින් වැල නොකැඩී ඉංග්‍රීසි විරෝධී ප්‍රතිපත්තියට සහයෝගය දක්‌වන්නට විය.
මොල්ලිගොඩ හා එක්‌නැලිගොඩ හැර සෙසු ප්‍රධාන පෙළේ රදලයන්ගේ සහාය නිසා බ්‍රිතාන්‍ය හමුදාව උඩරටින් ප්‍රබල ලෙස පසු බසින්නට විය. මෙහිදී වාරියපොළ සුමංගල හිමි නැවත වරක්‌ තම පරපුරේ නිදහස වෙනුවෙන් රාජ්‍ය සංකේතය වූ දළඳා වහන්සේ මහනුවර රජ මාළිගයෙන් රැගෙන කැප්පෙටිපොල නිළමේ වෙත ලබා දෙන ලදී. ඉන් ඉමහත් ප්‍රමෝදයට පත් ලක්‌වාසීන් දහස ගණනක්‌ නැවත සිංහලයන් හා එකතු වූ අතර, සිංහලේ නිදහස් සටන වඩාත් තියුණු මුහුණුවරක්‌ ගත් අතර, හඟුරංකෙත විහාරයේ දළදා ප්‍රදර්ශනයක්‌ පවත්වා ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජු සතුව පැවැති වස්‌තුව 1848 සිංහලේ නිදහස් සටනේ සැබෑ නායකයා වූ වීදිය පැලැන්නේ හඟුරන්කෙත ඩිංගිරාලගේ වැඩිමහල් සොහොයුරා වූ මැණික්‌රාල විසින් කිවුලේගෙදර ප්‍රධාන කැප්පෙටිපොල වෙත ප්‍රදානය කරන ලදී. මෙම යුගයේ හඟුරන්කෙත ඩිංගිරාල ලාබාලවියේ පසුවූහ. කන්ද උඩරට අප්‍රකට රණවිරු පවුලක්‌ වූ ඩිංගිරාල පරපුරේ සොහොයුරන් 3 ක්‌ වූ අතර වැඩිමහල් සොයුරු පුංචිරාල 1805 ශ්‍රී වික්‍රමරාජසිංහ රජු ඉංග්‍රීසීන්ට විරුද්ධව මෙහෙයවූ සටනින් දිවි පිදූහ. දෙවැන්නා 1818 මැණික්‌රාල දිවිපිදූ අතර, ඩිංගිරාල 1848 දිවි පිදූහ.
කන්ද උඩරට පුරා ව්‍යාප්ත වූ 1818 නිදහස් සටන ජයග්‍රහණයේ අභිමුව පසුබිමේදී ඉංග්‍රීසින් විසින් එක්‌නැලිගොඩගේ හා මොල්ලිගොඩගේ උපදෙස්‌ පිට ඉතා රහසිගත ලෙස ජෝන් ඩොයිල් පොළඹවා ඌවේ අධ්‍යාත්මික ශක්‌තිය පැවැති රාවණ දෙවොලේ රාවණ ප්‍රතිමාව ලබා ගැනීමට සේනාව මෙහෙයවූහ. මෙහිදී මොල්ලිගොඩ නිලමේ අලුත්නුවර දැඩිමුණ්‌ඩ දේවාලය වෙත භාරවී පුරාණ රාවණ ප්‍රතිමාව සබරගමුව මහා සමන් දේවාලයට රැගෙන ඒමට අදහස්‌ කළ අතර, හින්දු දේව වාදය ඉවතලා රාවණ ධජය පෙරටුq කිරීමට අදහස්‌ කළහ. අවසානයේ මාරගල කන්දේ රාවණ ප්‍රතිමාව ලබාගත් ඉංග්‍රීසින් එය මොල්ලිගොඩ නිලමේටද ලබානොදී එංගලන්තය බලා රැගෙන ගිය අතර, මුළු මහත් ඌව වෙල්ලස්‌සම සහමුලින්ම විනාශ කරන ලදී.
නමුත් කැප්පෙටිපොල නිලමේ, මඩුගල්ල, පිළිමතලාවේ නිලමේ අතර ඇතිවූ බල අරගලයේ ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස කිවුලේගෙදර දිසාව පත්කළ විල්බාවේ, රජු පිළිගැනීමට අකමැති වූ ඇතැම් රදළ නායකයන් වෙනත් රජෙකු පත්කරගෙන කැප්පෙටිපොළ, කිවුලේගෙදර, විරෝධී ප්‍රතිපත්තියකට එළඹීය. කැප්පෙටිපොල නිළමේ දළදාවේ භාරකාරිත්වය වලපනේ දිසාවේ කිවුලේගෙදර වෙත පවරා තිබූ අතර, එතුමා කිවුලේගෙදර ග්‍රාමයේ දළදා පූජාවක්‌ හා පෙරහැරක්‌ද පවත්වන ලදී. මෙය ලක්‌දිව ඉංග්‍රීසි ආධිපත්‍යයට පෙර සිංහලයන් පැවැත්වූ අවසාන දළදා පූජාව වේ. ඉන් බියට පත් උඩරට රදළ ප්‍රධානීන් කැප්පෙටිපොල හා අභීතව රජු සිරභාරයට පත්කර වෙනත් අයෙකු රාජ්‍යත්වයට පත්කර ගන්නා ලදී. ඉන් ඉමහත් ප්‍රමෝදයට පත් බ්‍රවුනින්, ජෝන් ඩොයිල් ඇතුළු ඉංග්‍රීසි ප්‍රධානීන් සිංහල සටන් පෙරමුණේ චිත්ත ධෛර්යය බිඳදමා මහනුවර දළදා කරඬුව පමණක්‌ දළඳා වහන්සේ වැඩි සිටින සේ දළදා ප්‍රදර්ශනයක්‌ පවත්වා සිංහලයන්ගේ චිත්ත ධෛර්යය බිඳ දමන ලදී. ඇති වූ දේශපාලන අර්බුදයේ ප්‍රතිඵල මනාලෙස නෙළාගත් ඉංග්‍රීසීන් ඉන්දියානු යටත් විජිතයෙන් ලබාගත් සහයෝගයෙන්ද, සුළු ජාතික මුස්‌ලිම් ජනතාවගේ ආශීර්වාදයෙන්ද මුළු මහත් ඌව වෙල්ලස්‌සම ගිනි තබන ලදී.
මෙහි පළමු ප්‍රහාරය ඌවේ අභීත නායක කිවුලේගෙදර දිසාවේගේ නිවසට එල්ල වූ අතර, කිවුලේගෙදර දිසාවේගේ දයාබර බිරිඳ නිවස ඉදිරියට ගෙන විත් වෙඩි තබා මරා පුළුස්‌සා දමන ලදී. මැක්‌ඩොනල්ඩ් නම් දාමරිකයා මෙහෙය වූ මේ ම්ලේච්ඡ හමුදාව වයස 18 ට වැඩි සියලු පිරිමින් මරා දමා ඌවේ ස්‌ත්‍රීන් දූෂණය කරන ලදී. කිවුලේගෙදර මොහොට්‌ටාලගේ දියණිය අරුමා වැදි නායකයාගේ මූලිකත්වයෙන් මෙහෙය වූ අති දක්‌ෂ සිංහල සටන්කරුවන් විසින් බේරාගෙන පැමිණියද, අතරමැද දී ඇති වූ සටනකදී ස්‌වකීය පතිවාත්තාව ආරක්ෂා කර ගැනීම සඳහා කඳු මුදුනින් පැන සිය දිවි නසාගත් බව පැවසුවත්, ඇය රන්මැණිකා නමින් තම පෙළපත රැකගෙන ජීවත් වීමට භාග්‍යවන්ත විය. නමුත් කිවුලේගෙදර දිසාවගේ දයාබර දියණිය ආරක්ෂා කිරීමට කටයුතු කළ අරුමා නම් වැදි හමුදාවේ ප්‍රධානියා ඉංග්‍රීසීන්ගේ අත්අඩංගුවට පත්වූ අතර ඉංග්‍රීසීන් ඔහුට දෙතිස්‌ වද බන්ධන දී මඩුල්ල නම් ස්‌ථානයේදී එල්ලා මරා දමන ලදී.
අතීතයේදී ඉපැරණි යක්‌ ජනාවාසයක්‌ වූ කලාඔයෙන් පෝෂිත ගිරිබාව, රිටිගල, නීලගිරිය ප්‍රධාන ජනපදය, හෙළ ලෙයින් ජනිත වූ උදාර සිංහලයන් විසූ යක්‌ ජනපදයක්‌ වූ අතර, කැප්පෙටිපොල පුංචි නිලමේ සේනා සංවිධානයට මෙම ප්‍රදේශයට පසු බැස පලාගිය අතර, අවාසනාවකට පරවාහැර ගම්වාසී මුස්‌ලිම්වරුන් ලබාදුන් ඔත්තුවක්‌ මගින් එතුමා සතුරන් අතට පත් වී නොවැම්බර් 17 වැනිදා හිස්‌ ගැසුම් කන ලදී. වීර බූටාවේ රටේ රාළ, කොහු කුඹුරේ රටේ රාළගේ පුත්‍රයා විසින් පාවාදුන් අතර, ලංකා සේනාවේ මේ අභීත ශූරයා මුස්‌ලිම් ජාතිකයන්ගේ ප්‍රීති ඝෝෂා මධ්‍යයේ ඉංග්‍රීසීන් විසින් එල්ලා මරා දමන ලදී. නමුත් පරපුරේ ජනප්‍රවාද අනුව මේජර් මැක්‌ඩොනල්ඩ් වෙත කිවුලේගෙදර දිසාවේ මරණයට පෙර ඌවේ ඉපැරණි පංචකර්ම යම කාලයට අනුව හූනියමක්‌ සිදුකළ බව සඳහන් වේ. ඉන් මැක්‌ඩොනල්ඩ් පසුකාලීනව එංගලන්තයේදී පිස්‌සු හැදී මිය ගොස්‌ ඇත. (මැක්‌ඩොනල්ඩ් අවසාන කාලය සිහි විකල්ව සිට මියගිය බව තහවුරු වී ඇත.)
1818 නිදහස් සටන මෙහෙයවූ සියලු රණවිරුවන් මරා දැමුවත්, කිවුලේ ගෙදර මොහොට්‌ටාල අල්ලා ගැනීමට ඉංග්‍රීසීන්ට නොහැකි වූ අතර, බිබිල වෙත පසු බැසි මෙම අසහාය සිංහලේ නිදහස් සටනේ සැබෑ නායකයා, ඉතිරි වූ ඌවේ සිංහලයන් වෙත අම්පාර දිස්‌ත්‍රික්‌කයේ පානම් පත්තුව වෙත පලායන ලෙස සැල කරන ලදී. අවසානයේ බිබිලේ ගල්තලාවක්‌ මතදී සතුරන් අතට පත් නොවූ මෙම අසහාය රණශූරයා ස්‌වකීය දැතින්ම නිල තෙරපුමක්‌ මගින් ජීවිතයෙන් සමුගත් අතර, එතුමා ලංකා ඉතිහාසය වෙත ඉතිරි කරන ලද්දේ ඉන රැඳි කිරිච්චියත්, රාවණ මුහුර්තිය ඇතුළත් ශිවා ලිත පුස්‌කොල ග්‍රන්ථයත්, සුබැසි ගී රචිත පත්ඉරු කිහිපයක්‌ හා මන්ත්‍ර පොතක්‌, ස්‌වකීය නිවස ගිනි තැබීමේදී ඉතිරි වූ එතුමාගේ නිවසේ උළුවහු සතරත්, තමා පණ මෙන් සුරැකි තම ගමන් මල්ලේ රඳවාගත් රාවණ ප්‍රතිමාව හා බුද්ධ ප්‍රතිමාවකුත් පමණි.
ඌවේ දිසාවේ වලපනේ මයුරා ධජය රැගත් රණශූර කිවුලේ ගෙදර පුංචි අලුත් බණ්‌ඩාර දෙවි ලෙස සිංහල වීරයන් වැඳුම් පිදුම් කළ මෙතුමාගේ රුව ළිඳමුල්ල පත්තිනි දේවාලයේ විනාශ වෙමින් පවතින බිත්තියක දක්‌නට ඇති අතර, ඉතිහාසයේ කුණු කූඩයට වැටුණු රාවණ පුලතිසි වෙසමුණි පරපුරට මෙන්ම වසර 190 කට පෙර රාවණ ධජය පෙරටුකොට සිංහලේ නිදහස් සටනේ සැබෑ නායක වලපනේ දිසාවේ කිවුලේ ගෙදර පුංචි අලුත් බණ්‌ඩාර ඉතිහාසයේ කුණු කූඩයට දමා අවසානය. නමුත් පුරා විදුවන් හෝ ඉතිහාසඥයන්, දේශප්‍රේමීන්ද මෙතුමාගේ යටත් විජිතවාදයෙන් පසුවද සත්‍ය ඉතිහාසය මතුකරගෙන නොමැත. නමුත් අසරණ සැබෑ සිංහල හෙළයින් මෙතුමාගේ වටිනාකම රැක ගැනීමට යම් උත්සාහයක යෙදී ඇත.නමුත් ඌවේ අසහාය කිවුලේගෙදර මොහොට්‌ටාල වෙනුවෙන් කපුටන්ට අසූචි තැවරීමට, බල්ලන්ට ලැග සිටීමට අව්වට හා වැස්‌සට තෙමි තෙමී දුක්‌ විඳීමට, දූවිලි පිරි පාරක්‌ අසල පිළිමයක්‌ තැනීමෙන් නොනැවතුණු ඌවේ අතීත සිංහලයන් තම පරපුරේ නෑ යකුන් පිදීමේ පිළිවෙත සුරකිමින් දේවාලයක්‌ ඉදිකර අතීත, අනාගත පරපුරට වැඳ නමස්‌කාර කර ඉතිහාසයේ පුරාවිද්‍යා සාධක තබා, නැලිගම ශ්‍රී ශෛල්‍යාසනාරාමයයේ ඉදි වූ ඓතිහාසික කිවුලේගෙදර පුංචි අලුත්බණ්‌ඩාර දේවාලයයේ මහා සංඝයා විෂයෙහි දන් දී පින් අනුමෝදන් කිරීම සදා අනුස්‌මරණ කළගුණ සැලකීමකි. එබැවින් ඉදිවූ දෙවොල අනාගත පරපුර වෙත ආරක්ෂා කිරීම විහාරාධිපති, වාරියපොල ශ්‍රී සුමංගල හිමි වැනි භික්ෂු පරපුරක ආදර්ශය ගෙන ආරක්ෂා කිරීම යුතුකමක්‌ද වන්නේය.
| කිවුලේගෙදර මොහොට්‌ටාලගේ වටිනාකම වනුයේ, එතුමා ඌවේ අවසාන යුග පුරුෂයා වීමය. වලපනේ මයුරා ධජයට හිමිකම ලැබූ අවසාන වලපනේ දිසාව වීම. එංගලන්තයේ තැන්පත් කර ඇති රාවණ ප්‍රතිමාවේ උරුමකරු වීම. රාවණ ඇදහීමේ ගුප්ත විද්‍යාව දත් අන්තිම දිසාවේ වීම රාවණ රජු පිළිබඳව තල්පතක ලියූ අවසන් වීරෝදාර සටන් නියමුවාණන් වීම වෙල්ලස්‌සේ අභීත සිංහලයා දේවත්වයෙන් අදහන සැබෑ ජනහිතකාමී නායකයා වීම. |
එබැවින් ඉංග්‍රීසීන් විසින් මතු පරපුරට උරුම නොකොට මළ සිරුරට පවා වධ බන්ධන සිදුකර මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කර, ඉතා රහසිගතව එනම්, බදුල්ලේ කච්චේරිය පිටුපස ඇති මුස්‌ලිම් පල්ලියේ වළ දමා ඇති කිවුලේගෙදර මොහොට්‌ටාල නම් අභීත රණශූර දෙවියාට පින් අනුමෝදන් කිරීම හා ඉතිහාසයේ රන් අකුරින් මෙතුමාගේ නාමයද සටහන් කීරීම යුග මෙහෙවර වන්නේය.
වසර 190 න් පසු එතුමා පැතූ නිවහල් නිදහස් දේශයක අද අපි ලෙයින් කඳුළින් ලියවූ ඉතිහාසයක්‌ සටහන් කර තබන්නෙමු.
වෙල්ලස්‌සේ නිදහස් සටනේ ආරම්භකයා වලපනේ දිසාවේ බවට පහත සාධක ඉදිරිපත් කළ හැක.
උපුටා( උඩරට මහා කැරැල්ල - තෙන්නකෝන් විමලානන්ද
1819 මැයි 1 දා බදුල්ලේදී හිටපු කතරගම මහබෙත්මේගේ කට උත්තරය.ප්‍රශ්නය( විල්සන් මහතා තෝල්ක හඡ්ජි මුහම්දිරම් මැරුමේ කවුද ? පිළිතුර( බූටාවේ රටේ රාළ, කිවුලේගෙදර දිසාවේ, කුඩා බදුදුගුගම රටේ රාළ, හඡ්ජි මුහන්දිරම් මැරුවේ කිවුලේගෙදර දිසාවේගේ කීම පිට ඔහු ඉදිරිපිටදී. ප්‍ර(- මේ සඳහා ද්‍රවිඩ ජාතිකයන් රැගෙන ආවාද? පි(- කැරැල්ල පැවතුන කාලේ මා දුටු එකම ද්‍රවිඩයා රාමිස්‌සාමියි. 1818 දෙසැම්බර් 11 වන දින රොබට්‌ බ්‍රවුන්රිග්ගේ ලිපියෙන් කිවුලේගෙදර මෙහොට්‌ටාල ඒ දිනය දක්‌වා අල්ලාගෙන නොසිටි බව තහවුරු වේ. |
උපුටා ගැනීම( උඩරට මහ කැරැල්ල තෙන්නකෝන් විමලානන්ද
(ප්‍රධාන කැරලි නායක පිළිමතලාවේ සහ කැප්පෙටිපොල අල්ලා ගැනීමේ භාග්‍ය ද බුදුන්ගේ දන්ත ධාතුව ආපසු ලබා ගැනීමටද සඳහන් වේ. අල්ලා නොගෙන ඉතිරිව ඇත්තේ තරමක්‌ බලවත් බුද්ධි සම්පන්න වලපනේ දිසාවේ කිවුලේගෙදර එකම එක පුද්ගලයා නිසාද, කැරැල්ල, මැඩ පැවැත්වීම සම්පූර්ණ විය.) ඒ අනුව, රාවණ ඉතිහාසයද, ඌවේ ඉතිහාසයද, ඉතිහාසයේ වටිනාකමක්‌ නොහඳුනන, ජාතියේ හා දේශයේ අගය නෙහඳුනන උගතුන් යෑයි කියා ගන්නා කිසිවෙකුටවත් ඌවේ මානව හිමිකම් කිසිදා වළ දැමීමක්‌ කළ නොහැකිය. එමෙන්ම ඌවේ වැසියන් වෙනුවෙන් ඉංග්‍රීසීන්ට මතු කලෙක නීත්‍යානුකූලව වන්දි ගෙවීමට සිදු වනුද නොඅනුමානය. ලංකා ඉතිහාසයේ කිසිදා උඩරට මහ කැරැල්ලක්‌ සිදු නොවූ අතර, පෙරදිග රටවල් ආක්‍රමණය කළ මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කළ ප්‍රබල මිලේච්ඡ ජාතියකට එරෙහිව ලොව පැරණිම ශිෂ්ටාචාරය හා නීත්‍යානුකූලව ලෝක සිතියමට හිමිකම් ඇති ශ්‍රී ලංකා පොලොවේ ජනිත මිනිසුන් වීරත්වයේ නාමයෙන් 1818 මහා නිදහස් සටනක්‌ පමණක්‌ සිදුකර ඇත.
Thursday, March 25, 2010
මොණරවිල කැප්පෙටිපොළ
ක්‍රි.ව. 1818 ක්‌වූ නොවැම්බර් මස 26 වැනි දින ලක්‌දිව කන්ද උඩරට බෝගම්බර නම්වූ ස්‌ථානයේ දී රාජෙද්‍රෝහියෙකු වශයෙන් හංවඩු ගසන ලද කැප්පෙටිපොළ රාජපක්ෂ වික්‍රමසේකර බණ්‌ඩාරනායක නොහොත් කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ නම්වූ අභීත සිංහලයෙක්‌ වධකයා ඉදිරියේ තම බෙල්ල දංගෙඩිය මත තබන අවස්‌ථාවේදී මාරයාට අභියෝග කොට වරක්‌ මරු පරදවා දෙවැනුව මරණයට පත්විය. එක්‌ කඩු පහරකින් බෙල්ල ගසා දැමීමට වධකයාට නොහැකිවූ කල්හි උණු ලේ ධාරාවක්‌ පපු පෙදෙසින් රූරා වැටෙන විට මෙම වීරයා වධකයා දෙසට තම දෙනෙත් හෙළා "බල බෙල්ලේ මෙතැනට ගසවයි" කියා තම දඹරැඟිල්ල දිගු කොට කඩු පහර එල්ල කළ යුතු නියම ස්‌ථානය පෙන්විය.
"අන්‍ය ජාතියකට යටත්ව, නිවටව, නියාලුව, ජීවත්වීමට වඩා ජාතික නිදහස උදෙසා ඔවුන් සමග යුද වැද අන්තිමේදී නොවහල් මිනිසෙකු වශයෙන් කඩුවට ගෙල දී ජාතිය වෙනුවෙන් තම ජීවිතය පූජා කරන්නට ලැබීම මට මහත් සතුටකි".
මෙවන් වූ අභීත ප්‍රකාශයක්‌ කොට අන්ධකාර වූ සමයකදී ඉංග්‍රීසින්ගේ යකඩ සපත්තුවට පෑගී පොඩිවී මිරිකී සිටි සිංහලයන්ගේ අහිමිව ගිය ස්‌වෛරී නිදහස නැවත ලබා ගැනීමේ පරම අධිෂ්ඨානයෙන්, ජාත්‍යානුරාගයෙන් පණ පෙවී ගිය හදවතකින් යුතුව අවංකව සටන් කොට අවසානයේ දී එකී සටනින් අප මාතෘ භූමිය පරාජයක්‌ ලැබ, අභීතව වධකයාගේ කඩු පහරට තම ගෙලදී රටත්, ජාතියත්, සම්බුද්ධ ශාසනයත් වෙනුවෙන් මරණයට පත්වූ වීර මොනරවිල කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේගේ චරිතය පිළිබඳව විමර්ශනය කරන කල්හී එතුමා විසින් පණ පෙවූ උඩරට මහ කැරැල්ල (උඩරට මහ විමුක්‌ති සටන) පිළිබඳවද විමර්ශනය කළ යුතු වේ.
පවුල් පසුබිම
සිංහල යුද සේනාවන් හි කවදත් මූලස්‌ථානයක්‌ වූ සතර කෝරළයෙහි කැප්පෙටිපොළ නම්වූ ග්‍රාමයේ දී ජන්ම ලාභය ලැබූ කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේගේ පියා වූයේ රාජාධිරාජසිංහ රජතුමාගේ රාජ්‍ය පාලන සමයේදී දියවඩන නිලමේ තනතුර දැරූවේ ගොලහැල නිලමේය. මව මොනරවිල කුමාරිහාමි වූවාය. ඔහුට සොහොයුරෙකු හා සොහොයුරියකු විය. සොහොයුරිය වූයේ ඉතා අවාසනාවන්ත ඉරණමකට උරුමකම් කියූ ඇහැළේපොල කුමාරිහාමිය. සබරගමු පළාතේ කුල කතක්‌ වූ දෙල්වල එතනා සමග විවාහ වී සිටි මෙතුමාට කළුබණ්‌ඩා නමින් පුතෙකුද සිටියේය.
කුමන්ත්‍රණකාරී කාල පරිච්ඡේදය
ඉංග්‍රීසින් මුහුදුබඩ ප්‍රදේශවල තම බලය පිහිටුවා ගනිමින් සිටියදී උඩරට රාජ්‍යයේ දේශපාලන වාතාවරණය ව්‍යාකූල වෙමින් පැවතුණි. වර්ෂ 1766 ගිවිසුමෙන් ලන්දේසීන්ට ලංකාව වටා මුළු මුහුදු වෙරළම අයත්වීම හේතු කොටගෙන උඩරට රාජධානියට වටිනා භූමි ප්‍රදේශයක්‌ අහිමි වූ අතර විදේශීය වෙළෙඳ කටයුතුවලට බාධා එල්ලවීම නිසා ආර්ථික වශයෙන් ද හානි පැමිනුණි. වර්ෂ 1796 වන විටද උඩරට රාජධානියේ එම තත්ත්වය වෙනසක්‌ සිදුවී තිබුණේ නැත. රාජාධිරාජසිංහ රජුට පුතෙකු නොසිටි බැවින් සිහසුනට නීත්‍යනුකූල උරුමකරුවෙකු නොවීය. ඒ වන විට රාජ සභාවේ ප්‍රධානීන් අතර මතභේද පැවති නිසා අනුප්‍රාප්තිකයකු පත්කිරීම පිළිබඳ ප්‍රශ්න උග්‍ර විය.
තමාට බලය අල්ලා ගැනීමේ එකම බලාපොරොත්තුවෙන් රජකමට උරුමකම් කියූ උදවිය ඉවතලා ශ්‍රී රාජාධිරාජසිංහ රජතුමා (ක්‍රි.ව. 1780-1798) ගේ ඇවෑමෙන් කන්නසාමි නම්වූ නායක්‌කාර වංශික තරුණයකුට, පිළිමතලව්වේ මහ අධිකාරම් විසින් උඩරට රාජ්‍යත්වය පැවරීය. ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ (ක්‍රි.ව. 17 98-1815) නමින් රාජ්‍යත්වයට පැමිණි හෙතෙම පසු කලෙක පිළිමතලව්වේ මහ අදිකාරම්ගේ රාජෙද්‍රෝහී ක්‍රියාවන් දැන හේ මරාදැමීය.
පිළිමතලව්වේ මහ අධිකාරම්ගේ මරණයෙන් ඉක්‌බිතිවැ ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජතුමාගේ මහ අධිකාරම් ධුරයට පත්වූයේ ඇහැලේපොළ නිලමේය. ඔහුද වැඩිකල් නොගොස්‌ම පිළිමතලව්වේ මහ අධිකරම් ගිය මාර්ගයේ ගියේය. රජතුමා නෙරපා දමා, රාජ්‍යත්වය කෙසේ හෝ ලබා ගන්නට වෙර දැරූ හෙතෙම අවසානයේ දී ඉංග්‍රීසින් හා එක්‌ව ඔවුන්ගේ සහයෝගයෙන් යුතුව උඩරට රාජ්‍යත්වයට පැමිණීමේ අරමුණෙන් ක්‍රියා කළේය.
මෙයින් මහත් සේ කිපුණු ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජතුමා ඇහැලේපොළ මහ අධිකාරම්ගෙන් පලිගැනීම පිණිස ඔහුගේ බිරිඳ වූ ඇහැලේපොල කුමාරිහාමිත්, දරුවන් සිව් දෙනාත් අමානුෂික ලෙස මරා දැමීමත්, පුස්‌සැල්ලේ දිසාවත්, කරතොට කුඩා උන්නාන්සේත් මරාදැමීමත් යනාදී අමානුෂික ක්‍රියා නිසා ප්‍රකෝපකාරී වූ උඩරට වැසියෝ රජතුමාගේ අධර්මිෂ්ට පාලනයට විරුද්ධව තැනින් තැන කැරැලි ගසන්නට වූහ. මෙම අවස්‌ථාවෙන් ප්‍රයෝජනය ගත් ඉංග්‍රීසින් සිංහල අධිකාරම්වරුන් හා නිලමේවරුන්ගේ සහයෝගය ඇතිව වර්ෂ 1815 ක්‌වූ පෙබරවාරි 18 වැනිදා මැද මහනුවර උඩුපිටියේ අප්පුරාම ආරච්චිලාගේ නිවසේදී ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජතුමා සිර භාරයට ගන්නා ලදී. මෙගින් පුරා අවුරුදු දෙදහස්‌ තුන්සිය පනස්‌අටක්‌ අවිäන්නව පැවති ලක්‌දිව රාජ වංශය නිමාවට පත්විය.
[සංස්කරණය] උඩරට ගිවිසුම අත්සන් කිරීම
වර්ෂ 1815 ක්‌වූ මාර්තු මස 2 වැනිදා මහනුවර මඟුල් මඩුවේදී උඩරට ගිවිසුම ප්‍රකාශයට පත් කෙරුණි. මෙම ගිවිසුමට ඉංග්‍රීසින් වෙනුවෙන් සර් රොබට්‌ බ්‍රවුන්රිග් ආණ්‌ඩුකාරතුමා අත්සන් කළ අතර සිංහලයන් වෙනුවෙන් ඇහැලේපොළ, මොල්ලිගොඩ (පළමුවැනි අධිකාරම් හා හත්කෝරළේ දිසාව), පිළිමතලව්වේ (දෙවැනි අධිකාරම් හා සබරගමුවේ දිසාව), පිළිමතලව්වේ (සතර කෝරළේ දිසාව), මොණරවිල (ඌව දිසාව), රත්වත්තේ (මාතලේ දිසාව), මොල්ලිගොඩ (තුන්කෝරළේ දිසාව), දූල්ලෑව වලපනේ දිසාව), මිල්ලව (වෙල්ලස්‌සේ හා බිම්තැන්නේ දිසාව), ගලගම (තමන්කඩුවෙ දිසාව), ගලගොඩ (නුවර කලාවියේ දිසාව) යනාදී රදල නායකයෝ අත්සන් තැබූහ.
මෙතැන් පටන් කැප්පෙටිපොළ ඌව දිසාපති පදවියට පත්ව තම පසමිතුරු මොල්ලිගොඩ නිලමේට පළමු අධිකාරම් ධුරය ලැබුණු බැවින් ඇහැලේපොල ඊට පහත්වූ තැනෙක සිටින්නට අකමැත්ත නිසාම තමාට පදවියක්‌ අවශ්‍ය නැතැයි කීය. හෙතෙම මෙම කාරණාව සෙසු නිලමේවරුන්ට හැඟවූයේ ඉක්‌බිතිවැ තමා රාජ්‍යත්වය බලාපොරොත්තු වන බැවින් අන් කිසිදු නිලයක්‌ නොගන්නා බවෙකි. කරුණු කාරණා එසේ බැවින් හෙතෙම ඉංග්‍රීසි ආධිපත්‍යයට යටත්ව රජකු වශයෙන් කන්ද උඩර රාජ්‍යත්වය ඉල්ලා සිටියේය. එනමුත් ඉංග්‍රීසි ආණ්‌ඩුකාරවරයා එය තරයේම ප්‍රතික්‌ෂේප කළේය. ඉක්‌බිතිව හේ ජෝර්ඡ් මහ රජතුමා මුණගැසීමට එංගලන්තය බලා යැමට අවසර ඉල්ලා සිටියේය. එයද ප්‍රතික්‌ෂේප විය.
[සංස්කරණය] ඌව දිසාව පදවියට තේරී පත්වීම
ඌව දිසාව වශයෙන් තේරීපත්ව ගිය කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේට කෙටි කලකින්ම ඉංග්‍රීසි ආධිපත්‍යය යටතේ සේවය කිරීම මහත් වූ පිළිකුලක්‌ වන්නට වූවේය. මේ වන විට ඇහැලේපොල රාජ්‍යත්වයට පත්වන බවක්‌ද පෙනෙන්නට නොතිබිණි. මෙසේ කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ තුළ දිනෙන් දින වර්ධනය වෙමින් තිබුණු පිළිකුල් බව තීව්‍ර කිරීමට බදුල්ලේ ඒජන්තවරයාගේ ක්‍රියා කලාපය මහත් සේ දායක විය. මෙහි ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස ඌව දිසාව භාර කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේත්, බදුල්ලේ ඒජන්තවරයාත් අතර නිරතුරුවම මතභේද හටගන්නා වාතාවරණයක්‌ නිර්මාණය වන්නට විය. අසාධාරණයට අයුක්‌තියට කිසි විටෙකත් තම හිස පහත් නොකළ කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ බදුල්ල ඒජන්තවරයාට නුවමනා ගරු සම්මාන දැක්‌වූ තම දිසාවේ මුලාදෑනිවරුන්ට දඬුවම් පැමිණ විය. එනමුත් මෙම ක්‍රියාව ඉංග්‍රිසි ආණ්‌ඩුව දුටුවේ ඌව දිසාව තම බලතල අයුතු ලෙස ක්‍රියාත්මක කරනවා යනුවෙනි.
[සංස්කරණය] අසහනකාරී වාතාවරණය
පුරා අවුරුදු දෙදහස්‌ තුන්සිය පනස්‌ අටක්‌ තමන් භුක්‌ති විඳි ඒ නිදහස අහෝසිව යැමෙන් උඩරැටියෝ මහත් වූ අසතුටටත්, අසහනයටත් පත්ව සිටියහ. මුලින්ම අසතුටට පත්වූයේ රදලයන් හා පැවිද්දන්ය. ඉක්‌බිතිව එය මුළු මහත් සිංහලයන් දක්‌වාම ව්‍යාප්ත විය. මේ වන විට ඇහැලේපොළ මහ නිලමේ විසින් ඇති කරන ලද බලාපොරොත්තු කෙරෙහි මහත් වූ විශ්වාසය තබා සිටි රදලවරු ඉංග්‍රීසින්ගෙන් එය ඉටු නොවූ කල්හි මහත් වු අසහනයට පත්වූහ. එසේම රජවරුන්ගෙන් පුද පූජා ලැබූ භික්‌ෂුහු ඉංග්‍රීසින්ගෙන් එය ඉටු නොවූ කල්හි තවත් අසතුටට පත්වූහ. මෙකල තම බලාපොරොත්තු බිඳ වැටී මහත් වූ අසහනයෙන් මහනුවර නතරව සිටි ඇහැලේපොල මහ නිලමේට සිංහල රාජ්‍යය ඉංග්‍රීසින්හට පවරාදීම තමා ඇතුළු සෙසු රදල නායකයන් ගත් ඉතා වැරැදි තීරණයක්‌ බවත් තමා උගුලකට අසුවී සිටින බවත් අවබෝධ වන්නට විය. රාජකාරි අවස්‌ථාවන්හිදී රදලවරුන්ට ගරු පුද ලැබුණද අන් අවස්‌ථාවලදී ඉංග්‍රීසි සොල්දාදුවන්ගෙන් පවා ඔවුනට ලැබුණේ නිගාවකි.
ලක්‌දිව සිංහල රාජ්‍යයේ අගනුවර සීමාව තුළ දෝලාවකින් ගමන් කළ හැකිව තිබුණේ රජතුමාට පමණි. එනමුත් උඩරට ඉංග්‍රීසින්ට අත්පත් වූ ඉක්‌බිතිවැ ඒ තහනම ඉවත් කරන ලදී. උඩරට රදලයෝ මෙමගින් මහනුවර පෞඪත්වයට බලවත් වූ හානියක්‌ සිදුවන බව කියා මෙය තහනම් කරන ලෙස ජෝන් ඩොයිලි ගෙන් ඉල්ලා සිටින ලදී. මෙම ඉල්ලීම ප්‍රතික්‌ෂේප විය. ඉක්‌බිතිව උඩරට, පහතරට එක්‌ කරන කඩවත් සියල්ල වසාදමන ලදී. මෙමගින් උඩරට වැසියන්ගේ ස්‌ථිර ආදායම් මාර්ග මුළුමනින්ම ඇන හිටිනි. කරුණු කාරණා එසේ බැවින් ඉංග්‍රීසි ආණ්‌ඩුව කෙරෙහි තම අප්‍රසාදය ක්‍රමයෙන් වර්ධනය වත්ම, වෙල්ලස්‌සේ පදිංචි මුස්‌ලිම් වෙළෙන්දන්ගේ ඉල්ලීම පරිදි ආණ්‌ඩුකාරවරයා විසින් ඔවුන්ගේ මුහන්දිරම් වශයෙන් හ-ජි මරික්‌කාර් නම්වූ තැනත්තෙකු පත් කළේය. එතෙක්‌ පැවති සම්ප්‍රදාය වූයෙන් එවන් වූ ධුරයන් සඳහා උඩරට රදලයන් පත්කිරීමයි. මෙම සිද්ධියෙන් රදලවරු කුපිත වීම නිසා සිංහල - මුස්‌ලිම් භේදය මුළු වෙල්ලස්‌ස පුරාම ව්‍යාප්ත විය.
දොරේසාමි
මේ අතරතුර දොරේසාමි නම්වූ පුද්ගලයකු තමා මහනුවර රාජ වංශයෙන් පැවත එන්නෙකු බව පවසමින් භික්‌ෂුන් වහන්සේලා කීපදෙනකු සමග සැරිසරණ බවත්, ඔහුට රජෙකුට සේ "දෙවියෝ" යන නාමය ව්‍යවහාර කරමින් ඔහු වටා රොක්‌වන බවක්‌ දැනගන්නට ලැබිණ. මෙම පුවතින් මහත් සේ තැති ගත් බදුල්ලේ උප ඒජන්තවරයා වූ විල්සන් වර්ෂ 1817 සැප්තැම්බර් මස 10 වෙනිදා හඡ්ජි මුහන්දිරම් ඇතුළු භට කණ්‌ඩායමක්‌ වෙල්ලස්‌ස බලා පිටත්කර යෑවීය. හෙතෙම වෙල්ලස්‌සට ගොස්‌ අහිංසක සිංහල වැසියන් සිව් දෙනකු අත්අඩංගුවට ගත්තේය. මෙයින් මහත් සේ කුපිත වූ සිංහලයෝ හඡ්ජි මුහන්දිරම් අල්ලා කස පහරදී මරා දමනු ලැබූහ. මෙම පුවත ලැව් ගින්නක්‌ දෙස් දසත පැතිරිණි. සිංහලයන් කැරලි ගසන්නට වූයේ මෙතැන් සිටය.
වර්ෂ 1817 ඔක්‌තෝබර් මස 12 වැනිදා මෙම පුවත විල්සන්හට දැන ගන්නට ලැබිණි. හෙතෙම වහාම සේනාවක්‌ රැගෙන වෙල්ලස්‌ස බලා පිටත්ව ගියේය. මේ වන විට කැරැලිකරුවෝ මහත් සේ ප්‍රචණ්‌ඩකාරිත්වයට පත්ව සිටියහ. මෙම තත්ත්වය දුටු විල්සන්ගේ තෙද බල සිඳී ගියේය. ඉක්‌බිතිවැ හේ කෙටි මාර්ගයකින් බදුල්ල බලා යන ගමනේදී කැරැලිකරුවෙකුගේ (එවකට වෙල්ලස්‌සේ විසූ දක්‌ෂ දුනු හේවායකු ලෙස ප්‍රකට හිටිරාළ නම්වූ අයෙක අතින්) ඊ පහරකින් මරුමුවට පත්විය. (ලුණුගල-බිබිල දක්‌වා දිවෙන මාර්ගයේ ගමන් කරන්නෙකුට ඉංග්‍රීසි අකුරෙන් සිල්වෙස්‌ටර් ඩග්ලස්‌ විල්සන් සිහිවීම පිණිස යයි) වගන්තියක්‌ කෙටූ ගල් කණුවක්‌ දැකගත හැකිය. එය මොහු සිහි කරනු පිණිස ඉංග්‍රීසි ආණ්‌ඩුව විසින් 1918 දී ඉදිකරන ලදී.)
මහනුවර ප්‍රධාන ඒජන්ත වූ ජෝන් ඩොයිලි කැරැලිකරුවන්ගේ අදහස්‌ දැන ගනු වස්‌ අහැලේපොළ මහනිලමේට පැවරිය. දිගින් දිගටම කඩ වෙමින් තිබූ අභිමථාර්ථය මුදුන්පත් කර ගැනීමට කදිම අවස්‌ථාවක්‌ උදාවී අතැයි කියා සිතූ ඇහැලේපොළ මහ නිලමේ කෙසේ හෝ කැරැල්ල මැඬපවත්වා ආණ්‌ඩුකාරවරයාගේ සිත දිනා ගැනීමට මාර්ගයක්‌ සෙවීය. හෙතෙම රහසේම කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ හමුවී කැරැල්ල මැඩ පැවැත්වීමට කළ හැකි දෙයක්‌ වහාම කරන ලෙස ඉල්ලා සිටියේය. කැරැල්ල යම් අයුරකින් මැඩ පැවැත්වුවහොත් ඉංග්‍රීසින් සමග ගිවිසුමක්‌ මත තමාට උඩරට රජකම ලබාගෙන ඉක්‌බිතිව ඔවුන් හා සටන් කිරීමට හැකි බවක්‌ ඔහුට ඒත්තු ගැන්වීය.
මේ අයුරින් කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ කැමැති කරවා ගත් හෙතෙම ආණ්‌ඩුකාරවරයා හමුවී කැරැල්ල මැඩ පැවැත්වීමට නම් කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ වෙල්ලස්‌ස බලා පිටත් කර යෑවිය යුතු යෑයි තරයේම කියා සිටියේය. මෙහි ප්‍රතිඵල වශයෙන් වර්ෂ 1817 ඔක්‌තෝබර් මස 22 වැනිදා කැප්පෙටිපොළ මහා නිලමේ වෙල්ලස්‌ස බලා පිටත්කර යෑවීය. ආණ්‌ඩුවේ මහ ගබඩාවෙන් තුවක්‌කු, කඩු, කිරිච්චි හා වෙන්ත අවි ආයුධ සහිත සිංහල හමුදාවක්‌ සමග කැරැල්ල මැඩ පැවැත්වීමට වෙල්ලස්‌ස බලා පිටත්ව ගිය කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේට වර්ෂ 1817 නොවැම්බර් මස 01 වැනිදා අළුපොතදී කැරැලිකරුවන් රාශියක්‌ හමු විය.
මොවුන් අතර බූටාවේරාළ, කිවුලේගෙදර මොහොට්‌ටාල, ඇපලෝගම මොහොට්‌ටාල යනාදී මුල් පෙළේ කැරැලි නායකයෝ වූහ. මෙම නායකයන් සමග දීර්ඝ ලෙස සාකච්ඡා කළ නමුත් ඔවුන්ගේ අදහස්‌ නොවෙනස්‌ විය. මෙයින් අධෛර්යමත් නොවූ කැරැලි නායකයෝ තම මව්බිම පරදේශක්‌කාරයන් ගෙන් මුදාගනු වස්‌ සිහසුනට හිමිකම් ඇත්තෙකුට පක්‌ෂව ක්‍රියා කළ යුතු මැනැවැයි කියා වැඩිදුරටත් පෙන්වා දුන්හ. කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ තම තීරණය පිළිබඳ ගැඹුරින් කල්පනා කරන්නට පටන් ගත්තේ මෙතැන් සිටය.
[සංස්කරණය] කැප්පෙටිපොළ මහනිලමේ කැරැලිකරුවන් හා එක්‌වීම
කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේගේ ලේ උණුවන්නට විය. තමා සටන් කරන්නේ තමාගේ සහෝදර වැසියන් සමග නොවේදැයි කියා තමන්ගෙන් ප්‍රශ්න කරන්නට වූ කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේ වහල් බැම්මෙන් මිදීම පිණිස තමාගේ වැසියන් දිවි පරදුවට තබා කරනු ලබන මෙම සටනට තමාගෙන්ද ලැබිය යුත්තේ රුකුලක්‌ යෑයි පවසා, සිංහලයන් සමග ඉංග්‍රීසින්ට විරුද්ධව සටන් කොට රට දැය වෙනුවෙන් තමා දිවි පුදන්නට වුවද සූදානම් බවට එදා රැස්‌ව සිටි මහා සෙනඟ ඉදිරිපිට ප්‍රතිඥ දුන්නේය.
ඉක්‌බිතිව තමා ආණ්‌ඩුවේ මහ ගබඩාවෙන් රැගෙන පැමිණි අවි-ආයුධ ආපසු යෑවූ කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ ආණ්‌ඩුකාරවරයා වෙත පණිවිඩයක්‌ යෑවීය. එය මෙසේය.
"තොපේ තුවක්‌කුවලින් තොපට වෙඩි තැබීම සිංහල අපට තරම් නොවේ. මේ තුවක්‌කු තොපේ ආණ්‌ඩුකාරයාට බාරදී ඌවේ දිසාව ඉංග්‍රීසින්ට එරෙහිව නැගී සිටින බව දන්වා සිටිව්"
මේ අතර කැරැල්ල ඉතා දරුණු අන්දමින් ව්‍යාප්ත වී යන්නට වූයේ කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ එහි නායකත්වය ගත් ඉක්‌බිතිවය. මෙහි ප්‍රතිඵලය වූයේ තුන් කෝරළය, උඩුනුවර, යටිනුවර ඇතුළුව කන්ද උඩරට සෑම පෙදෙසකම (සබරගමුවේ කොටසක් හැරුණු විට) කැරැල්ල ඉතා දරුණු වීමයි.
වර්ෂ 1818 ජනවාරි මස 01 වැනිදා මහනුවර මඟුල් මඩුවට එක්‌ රැස්‌වූ සර් රොබට්‌ බ්‍රවුන්රිග් ආණ්‌ඩුකාරවරයා ප්‍රමුඛ පිරිස (උඩරට රදලවරුන්ද ඇතුළුව) හදිසි සාකච්ඡාවක්‌ පවත්වා කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ ප්‍රමුඛ දහඅට දෙනකු රාජෙද්‍රෝහීන් ලෙසින් නම්කොට රාජාඥවක්‌ නිකුත් කරන ලදී. එම ද්‍රෝහීන් මෙසේය.
කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ, ගොඩගෙදර අධිකාරම්, කැටකෑල මොහොට්‌ටාල, කතරගම මහ බෙත්මේ රාළ, කතරගම කුඩා බෙත්මේරාළ, පලගල්ලේ මොහොට්‌ටාල, වටකැලේ මොහොට්‌ටාල, පොල්ගහගෙදර රෙහෙනෝ රාළ, පස්‌සරවත්තේ විධහු, කිවුලේගෙදර මොහොට්‌ටාල, යටිගම්මේ මොහොට්‌ටාල, උඩමැදුරේ වලව්වේ මොහොට්‌ටාල, කොහුකුඹුරේ රටේරාළ, කොහු කුඹුරේ වලව්වේ මොහොට්‌ටාල, බූටාවේ රාළ, මහ බදුල්ලේ ගම්මානේ රටේරාළ, බුලුපිටියේ මොහොට්‌ටාල, පල්ලේ මාලිගේ ගමැතිරාළ.
(මෙම රාජ ආඥව මගින් මොවුන් සියලු දෙනා රාජෙද්‍රෝහීන් වශයෙන් නම් කෙරුණු අතර මොවුන්ගේ සියලුම චංචල නිශ්චල දේපළද රාජසන්තක කෙරුණි.)
වර්ෂ 1818 පෙබරවාරි මාසය උදාවත්ම පිළිමතලව්වේ (කනිටු) නිලමේද මඩුගල්ලේ උඩගබඩා නිලමේ හා ඇල්ලේපොල මහ නිලමේ කැරැලිකරුවන් සමග එකතු වූ අතර දුම්බර, හත්කෝරළය හා සබරගමුව (මුළුමණින්ම) යනාදී පළාත් ද ඉංග්‍රීසින්ට විරුද්ධව නැගී සිටියහ. ඇහැලේපොළ මහ නිලමේතුමා මෙම කැරැලිකරුවන් සමග සම්බන්ධ බවට කිසිදු පැහැදිලි සාක්‌ෂියක්‌ සොයාගත නොහැකි බවද එතමා මහනුවරින් බැහැරකොට කොළඹ නිවාස අඩස්‌සියේ තැබීමට ඉංග්‍රීසීහු කටයුතු කළහ.
වර්ෂ 1818 පෙබරවාරි 21 වැනිදා වන විට කන්ද උඩරට පුරාම "මාර්ෂල් ලෝ" (ඒකාධිපති) නම් වූ යුද්ධ නීතිය පනවනු ලැබීය, මෙතැන් පටන් ඉංගී්රසි භටයෝ ඉතා සාහසික අයුරින් කන්ද උඩරට ගම් නියම්ගම් ගිනි තබන්නටත්, වස්‌තුව කොල්ලකන්නටත්, මිනිසුන් ඝාතනය කරන්නටත්, ස්‌ත්‍රීන් දූෂණය කරන්නටත් පටන් ගත්හ. මෙයින් මහත් බියට පත්වූ ගම්මු තම පවුල් පිටින්ම කැලෑ වැදුණාහ.
එනමුත් තවදුරටත් සිංහලයෝ තම ජීවිත පරිත්‍යාගයෙන් යුතුව පරසතුරාගෙන් රට දැය මුදාගනු වස්‌ කැරලි ගසන්නට වූහ. කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේගේ අදහස වූයේ සබරගමුව, ඌව වෙල්ලස්‌ස, බිම්තැන්න, මාතලේ, සත්කෝරළය, සතර කෝරළය, තුන් කෝරළය ද වටා කැරලිකරුවන් මෙහෙයවා මහනුවර මුළුමනින්ම වට කිරීමය. මේ වනවිට හෙතෙම ඌව වෙල්ලස්‌ස, බින්තැන්න, මාතලේ හා සත් කෝරළයට ද ඉතා සාර්ථක ලෙස කැරලිකරුවන් මෙහෙයවා සතර කෝරළය දෙසට ළඟා වෙමින් සිටියේය. ඔහුට තව ඉතිරිවී තිබුණේ සතර කෝරළය පසු කොට තුන් කෝරළයට වට කිරීම පමණි. මෙමගින් ඉංගී්‍රසීන් මහත් වූ අපහසුතාවට මුහුණපා සිටි නමුත් මොල්ලිගොඩ අදිකාරම්ගේ කාරුණික අනුග්‍රහය නිසා එකී අපහසුතාවන් බොහෝ දුරට මැඩපවත්වා ගත හැකි විය.
කැරැල්ල ජයග්‍රහණය තෙක්‌ම ජාතිවාත්සල්‍යයෙන් හා නොපසුබට ධෛර්යයෙන් ක්‍රියාකරමින් සිටි කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ ප්‍රමුඛ සිංහලයන්ගේ ආත්ම ශක්‌තිය මොට කරවන සුළු පුවතක්‌ හදිසියේම පැතිරිණි. එනම් දොරේසාම් නම් වූ කන්ද උඩරට රාජ්‍යත්වය පතා සිටි පුද්ගලයා රාජ වංශිකයකු නොව, විල්බාවේ නම් වූ ග්‍රාමයේ උපත ලද සිවුරුහල පැවිද්දකු බවයි. මෙය සත්‍යයක්‌ බව දැනගත් ඉක්‌බිතිව, රදලවරු ඔහුට විරුද්ධ වූයෙන්, දොරේසාමි නම් වූ පුද්ගලයා බින්තැන්නට පලා ගියේය. මෙයින් කැරලිකරුවෝ අධෛර්යමත්ව පසුබසින්නට වූහ. ඇතැම්හු සටන් පෙරමුණ අත්හැර ගම් බිම් බලා ගියහ. ඉක්‌බිතිව වීරබාහු නම් වූ පුද්ගලයකු රාජ්‍යත්වයට පත් කරගෙන කැරැල්ල පවත්වාගෙන ගිය අතර නොබෝ දිනකින් ඔහු ද ඉංගී්රසි හමුදාවේ අත්අඩංගුවට පත්විය. මෙමගින් කැරැල්ල තව තවත් දුර්වල වන්නට විය.
(මෙම සිද්ධිය සැලවීමෙන් ඔද වැඩුණු බ්‍රවුන්රිග් ආණ්‌ඩුකාරවරයා කැරැල්ල මැඩපැවැත්වීමට ඉතා සාහසික ලෙස නියෝග කළේය. මේ අතරතුර ඉන්දියාවෙන් ද අතිරේක බලසේනාද ගෙන්වනු ලැබීය.)
[සංස්කරණය] කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ ප්‍රමුඛ නායකයන් අත්අඩංගුවට පත්වීම -
කැරැල්ලට නායකත්වය දුන් කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ ප්‍රමුඛ රදල නායකයන් කෙසේ හෝ අල්ලා ගැනීම ඉංගී්‍රසින්ගේ මූලික අරමුණ විය. එනමුත් එය ඔවුනට අසීරු කරුණක්‌ විය. එනමුත් ඔවුන්ගේ ඒ අප්‍රතිහත උත්සාහය වර්ෂ 1818 ඔක්‌තෝබර් මස 28 වැනිදා සාර්ථක විය. (මේ බව වර්ෂ 1818 ඔක්‌තෝබර් මස 29 වැනිදා කපිතාන් ප්‍රේසර්, අමුණුකොළ නම් වූ ග්‍රාමයේ සිටි තම අණදෙන නිලධාරියා වූ ලෙප්ටිනන්ට්‌ කර්නල් එල්. හුක්‌ මහතා වෙත යවන ලද ලිපියෙන් කැප්පෙටිපොළ මහ නිලමේ හා පිළිමතලව්වේ නිලමේ අත්අඩංගුවට පත් අයුරු මැනවින් අනාවරණය වේ.)
වර්ෂ 1818 ඔක්‌තෝබර් මස 28 වැනිදා අලුයම 4.00 ට පමණ ලෙප්ටිනන්ට්‌ ඔනිල් විසින් මෙහෙයවන ලද 30 දෙනකුගෙන් යුක්‌ත ඉංගී්රසි භට කණ්‌ඩායමක්‌ පුලියන්කුලමේ සිට නුවර කලාවියේ පරවනගම බලා පිටත් විය. මෙදින අයහපත් කාලගුණයෙන් යුතු වැසි සහිත දිනයක්‌ විය. එදින මොවුන් පරවනගමහිදී වලව්වක්‌ පරීක්‍ෂා කිරීමට ගිය අවස්‌ථාවකදී එහි ඇතුළත සිටියකු විසින් ඔවුනට වෙඩි තබා ඇතත් එය අසාර්ථක වී ඇත. වහාම ක්‍රියාත්මක ඔනිල් වලව්වට ඇතුළුවත්ම මම තමයි කැප්පෙටිපොළ යෑයි හඬනඟා කියා කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේ අත්අඩංගුවට පත් විය. (මෙම මෙහෙයුම ඉංගී්‍රසීන්ට සාර්ථක කර ගැනීමට හැකි වූයේ මරක්‌කල වෙළෙන්දෙකුගෙන් ලද ඔත්තුවක්‌ නිසාය.)
මේ අතරතුර පිළිමතලව්වේ දිසාව ඔත්පලව යහනක වැතිර සිටියේය. එහි රැඳී සිටි මඩුගල්ලේ දිසාව, දේදුණුපිටියේ මොහොට්‌ටාල, වේගුරුආරච්චි, උඩුගම මොහොට්‌ටාල, කෙම්පිටියේ මොහොට්‌ටාල, කුඩාගම මුහන්දිරම්, දූල්ලෑවේ මොහොට්‌ටාල, කුරුත්කුඹුරේ මොහොට්‌ටාල, හොරොබ්බාවේ මොහොට්‌ටාල, බොරවැවේ කෝරාල, මොරවැවේ මොහොට්‌ටාල, කව්වලවින්නේ මොහොට්‌ටාල, මැදගම මොහොට්‌ටාල, ඇලෝලිගම මොහොට්‌ටාල, හේවාපොල මොහොට්‌ටාල, නුගවෙල දිසාව, කීරලව මුදියන්සේ, වලවේ මොහොට්‌ටාල යනාදීහු පලා ගියහ. එනමුත් තෙදිනකට ඉක්‌බිතිව මඩුගල්ලේ දිසාව ප්‍රමුඛ කැරලිකරුවන් පිරිසක්‌ අත්අඩංගුවට පත් විය.
උඩරට කැරැල්ලේ ප්‍රමුඛ බල කණු වූ කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේ හා පිළිමතලව්වේ අත්අඩංගුවට ගැනීම පිළිබඳ බ්‍රවුන්රිග් ආණ්‌ඩුකාරවරයා විශේෂ ගැසට්‌ නිවේදනයක්‌ නිකුත් කොට තම ප්‍රශංසාව ලෙප්ටිනන්ට්‌ ඔනිල් වෙත පුද කළේය.
යුද්ධ අධිකරණය වෙත පැමිණවීම -
උඩරට කැරැල්ලේ පුරෝගාමී මෙහෙවරක් ඉටු කළා වූ ඉහගම තෙරුන්ටත්, පිළිමතලව්වේ දිසාවටත්, විරුද්ධව යුද්ධ නීතිය යටතේ වර්ෂ 1818 නොවැම්බර් මස 14 වැනිදා නඩු පවරන ලදී. අණදෙන නිලධාරියා විසින් පවරන ලද මෙම නඩුව විභාග කරන ලද්දේ මහනුවරදීය. ඒ අනුව ඉහගම තෙරුන්ටත් පිළිමතලව්වේ දිසාවේටත් මරණ දඬුවම පමුණුවන ලදී. එනමුත් ඉක්‌බිතිව එම නඩු තීන්දුව සංශෝධනය කර ඔවුන් දෙදෙනා ජීවිතාන්තය දක්‌වා බන්ධනාගාරගත කරන ලදී. මොවුන් අතුරෙන් පිළිමතලව්වේ දිසාවට පළමු පෙළේ ජීවන පහසුකම්ද, ඉහගම තෙරුන්ට දෙවැනි පෙළේ පහසුකම් ද සපයන ලෙස නියම කරන ලදී.
වර්ෂ 1819 ජනවාරි මස 08 වැනිදා රොබට්‌ බ්‍රවුන්රිග් ආණ්‌ඩුකාරවරයා විසින් එංගලන්තයේ මැන්සෙට්‌ ආදිපාදවරයා වෙත යවන ලිපියෙන් මේ බව මැනවින් අනාවරණය වේ.
කැප්පෙටිපොළ මහනිළමේට විරුද්ධව පවරන ලද නඩුව ද යුද්ධ නීතිය යටතේ විභාග කරන ලද්දේ මහනුවරදීය. මෙම නඩුවේදී ඔහුට විරුද්ධව බොහෝ දෙනා සාක්‌ෂි දුන්හ. මෙකී සාක්‌ෂිවල සත්‍යය අසත්‍යතාව කුමක්‌ වුවද මෙම නඩුව සම්ප්‍රදාය ඉටු කිරීමක්‌ වූවා පමණි. කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේ මරා දැමීමට ඉංගී්‍රසීන්ට අවශ්‍ය වූයේ හෙතෙම කැරැල්ලට එක්‌ වූ දා සිටය. ඒ අනුව බ්‍රිතාන්‍ය මහ රජතුමාගේ රජයට විරුද්ධව කැරලි ගැසීම මූලික කොටගෙන මොණරවිල හෙවත් කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේ රාජ්‍ය ද්‍රෝහියකු ලෙස නම් කොට වර්ෂ 1818 නොවැම්බර් මස 26 වැනිදා එතුමාගේ හිස ගසා දැමීමට නියම කරන ලදී.
කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේ මරණ දණ්‌ඩනයට කැප කළ දින (වර්ෂ 1818 නොවැම්බර් මස 13 වැනිදා) සිට දින 13 ක්‌ හෙතෙම සිර අඩස්‌සියේ පසු වූයේය. එහිදී කිලිටි වූ රළු ඇඳුමක්‌ ඇද සිටි ඔහු තමා පෙරදී නම් මෙවන් කිලිටි වූ රළු ඇඳුමක්‌ ඇඳ නැතැයි කියා ඔහුව දකින්නට පැමිණි වෛද්‍ය හෙන්රි මාර්ෂල් මහතාට කීය. කැරැල්ල පිළිබඳ ඉංගී්‍රසීන් සමග කතා කිරීමට ඔහු කිසි විටෙකත් මැලි නොවීය. තමා වැරදිකරු වෙතොත් ඒ කාරණා දෙකකට පමණකැයි හේ තරයේ කියා සිටියේය. ඒ ව්‍යාජ රජෙකුගේ මහ දිසාවේ ධුරය පිළිගැනීම හා සැප්තැම්බර් මස 20 වැනිදාට පෙර අවි ආයුධ බාරදෙන කැරැලිකරුවන්ට සමාව දෙන බවට නිකුත් කළ රාජාඥවට පිටුපෑම යන එකී කරුණු දෙක බව සඳහන් කළේය. ස්‌වකීය ජන්ම භූමියේ නිදහස උදෙසා ඉංගී්‍රසීන්ට විරුද්ධව සටන් කිරීම හෝ සටනට රටවැසියන් පොළඹවා ගැනීම වරදක්‌ බව ඔහු නොපිළිගත්තේය.
වර්ෂ 1818 නොවැම්බර් 26 වැනිදා කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේ සහ මඩුගල්ලේ නිළමේද ඔවුන්ගේ ඉල්ලීම පරිදි විශේෂ ආරක්‍ෂාව යටතේ දළදා මාළිගාවට කැඳවාගෙන යන ලදී. එහිදී ඔවුහු දළදා සමිඳු වැද පුදාගෙන පින් අනුමෝදන් කරවා ගත්හ. ඉනික්‌බිතිවැ කැප්පෙටිපොළ නිළමේ සෝවර්ස්‌ මහතා දෙසට හැරී මා කළා වූ මෙම පුණ්‍යකර්මය ඔබට ද අනුමෝදන් කරවමි යෑයි කියා උපශාන්තව කීවේය. ඉක්‌බිතිව තමා සතුව තිබූ එකම වස්‌තුව වූ උඩුකය වැසෙන සේ දමා ගෙන සිටි සළුව උණා දමා එය දළදා සමිඳුට පූජා කළේය.
ඊළඟට ඔවුන් දඬුවම ක්‍රියාත්මක කරවනු වස්‌ බෝගම්බර වැව සමීපයට රැගෙන යන ලදී. මෙලෙස යන විට කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේ ශාන්ත විලසින් එඩිතරව ගමන් කළ නමුදු මඩුගල්ලේ දිසාව අධෛර්යට පත්ව ආරක්‍ෂක භටයෝ දෙදෙනකුගේ ආධාරය ඇතිව ගමන් ගත්තේය. තම මිත්‍රයා දුර්වලව සිටින බව දුටු කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේ පිටුපස හැරී "මඩුගල්ලේ මෝඩයකු වන්න එපා" යෑයි කීවේය.
හිස ගසා දැමීම
හිස ගසා දැමීමට පෙර මුහුණ අත්පා ධෝවනය කරගත් කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේ තම කෙස් වැටිය මුදුන් කොට තබා බැඳ ගත්තේය. ඉක්‌බිතිව තම ඉනෙහි සඟවාගෙන සිටි ගාථා පොත (මෙය ධම්ම පද පුස්‌තකයයි) එහි ගාථා කීපයක්‌ කියවා එම ගාථා පොත තම මිත්‍ර සෝවරස්‌ මහතාට අවසාන පරිත්‍යාගය ලෙස දෙන්න යෑයි කියා නිලධාරියකුට භාර කළේය. ඉක්‌බිතිවැ අසල වූ තණපිඩැල්ල මත හිඳගත් හෙතෙම තම ඇඟිලිවලින් පඳුරක්‌ දැඩි සේ අල්ලාගෙන යළිඳු ගාථාවක්‌ කියන්නට පටන් ගත්තේය.
"නමෝතස්‌ස භගවතෝ අරහතෝ සම්මා සම්බුද්ධස්‌ස..."
ඊළඟ නිමේශයේදී කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේ ගහලයා දෙසට හැරී "හා දැන් මම සූදානම් එක පහරින් මගේ හිස ගසා දමනු" යෑයි කියා කීවේය. මේ තරම් නිර්භීත වූ පුද්ගලයකුගේ හිස ගසා දැමීමට ගහලයාට අත පවා එසවීම දුෂ්කර කාර්යයක්‌ විය. ඒ කෙසේ නමුදු ගහලයා ගැසූ කඩු පහරින් බෙල්ල එක්‌වරම සිඳ නොගියද උණුසුම් රුධිර දහරාවන් පපු පෙදෙසින් පහළට බිංදු ලෙසින් රූරා වැටිණි. මෙම අභීත සෙන්පතියා යළිඳු නැඟී සිටිමින් බෙල්ලේ මෙතැනට ගසවා කියා තම දබරැඟිල්ල දිගුකොට කඩු පහර එල්ල කළ යුතු නියම ස්‌ථානය පෙන්වීය.
කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේ තම මරණයට අභීතව මුහුණදුන් අයුරු තම දෑසින් දුටු වෛද්‍ය හෙන්රි මාර්ෂල් මහතා මොහු කැරැල්ලෙන් ජයග්‍රහණය කළේ නම් රාජෙද්‍රෝහියකු ලෙස හිස ගසා දමනු වෙනුවට එකල දේශප්‍රේමියකු ලෙස ගෞරවයට පාත්‍ර වනු නියත යෑයි කියා කීවේය.
වෛද්‍ය හෙන්රි මාර්ෂල් මහතා විසින් කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේගේ හිස්‌ කබල එඩින්බරෝ නගරයේ පිහිටි කපාල විද්‍යා සංගමයේ කෞතුකාගාරය වෙත යවන ලදී. එහිදී මෙම හිස්‌ කබල විද්‍යාඥයන්ගේ විශේෂ පරීක්‍ෂණයට භාජන කරන ලදුව මෙම හිස්‌ කබල හිමි තැනැත්තා ලෝකයේ අතිශයින් විරළ ගණයේ වීරයකු බව වෛද්‍ය හීල් මහතා අනාවරණය කරන ලදී.
[සංස්කරණය] හිස්‌ කබල ශ්‍රී ලංකාවට ආපසු භාරදීම
වර්ෂ 1948 පෙබරවාරි මස 04 වැනිදා ශ්‍රී ලංකාවට නිදහස ලැබීමෙන් ඉක්‌බිතිව කැප්පෙටිපොළ මහ නිළමේගේ හිස්‌ කබල ආපසු බාර දෙන ලදුව, මහනුවර මහ මළුවේ නිම කරන ලද විශේෂ ස්‌මාරකයක වර්ෂ 1954 නොවැම්බර් මස 26 වැනිදා ප.ව. 4.00 ට තැන්පත් කරන ලදී.
[සංස්කරණය] කැරැල්ලෙන් මියගිය සංඛ්‍යාව
වර්ෂ 1817 - 1818 යන කාලසීමාව තුළ උඩරට ප්‍රදේශයේ ඇතිවූ කැරැල්ල මගින් රට ජාතියට අහිමි වූ සිංහලයන්ගේ සංඛ්‍යාව දළ වශයෙන් 10000 - 11000 ත් අතර සංඛ්‍යාවක්‌ වේ.
[සංස්කරණය] විශේෂ සටහන
උඩරට කැරැල්ල මර්දනය කරනු පිණිස ඉංගී්‍රසීන් කළ මහා මනුෂ්‍ය සංහාරයන් ඌවේ ධාන්‍යාගාරය සම්පූර්ණයෙන් අහිමි විය. ජාතික නිදහස, සිංහල සංස්‌කෘතිය, සභ්‍යත්වය හා බුද්ධාගම ආරක්ෂා කිරීම සඳහා ජාතිවාත්සල්‍යයෙන් නැගී සිටි සිංහල වීරයෝ ඉංගී්‍රසීන් විසින් හිස ගසා දමා දඟගෙයි ලා ඔවුන්ගේ දේපළ රාජසන්තක කරන ලදී. උඩරට ගිවිසුමට විරුද්ධ නිදහස් පාලනයක්‌ ඇතිකරලීමට සිංහලයේ නිදහස් සටනක්‌ ඇති වූයේ ගිවිසුමට ඉංගී්‍රසීන් විසින් කළ ක්‍රියා හේතු කොට ගෙනය. ලංකාවේ ධනය සූරා ගැනීමත් ක්‍රිස්‌තියානි ආගම පැතිරවීමත් අරමුණු කොට ගෙන ලංකාව මුළුමනින්ම තම ආධිපත්‍යයට නතු කරගත් ඉංගී්‍රසීහු උඩරට කැරැල්ල අවසානවීමෙන් ඉක්‌බිතිව නව ආධිපත්‍යයක්‌ තහවුරු කර ගත්හ.
ඇඳි පට සළුව සෝදා දළදා හිමිට
පුදකොට නමැද යොදවා සිත බණ පොතට
මරණෙට මුහුණ පෑ කැප්පෙටිපොළ නමට
ගරු කටයුතුයි මුළු රට එකතුව එකට
පූජ්‍ය ටිබෙට් ජාතික ඇස්. මහින්ද හිමි
Subscribe to:
Posts (Atom)
